Choroby serca okiem patologa. Cz. V – kardiomiopatie psów i kotów

Kardiomiopatie są heterogenną grupą chorób mięśnia sercowego. Dzielimy je na pierwotne lub wtórne. Niezależnie od etiologii prowadzą one do dysfunkcji serca, mogą być przyczyną przewlekłych objawów lub nagłej śmierci.

Do najczęściej występujących kardiomiopatii pierwotnych należą:

kardiomiopatia przerostowa,

kardiomiopatia rozstrzeniowa,

kardiomiopatia restrykcyjna,

arytmogenna kardiomiopatia (dysplazja) prawej komory,

kardiomiopatie niesklasyfikowane

Rozpoznanie kardiomiopatii pierwotnej jest niejednokrotnie diagnozą z wykluczenia – wymaga wykluczenia pozostałych czynników mogących doprowadzić do kardiomiopatii wtórnej. Kardiomiopatie wtórne mogą zostać wywołane wieloma czynnikami takimi jak: czynniki żywieniowe (niedobór tauryny, niedobór karnityny, niedożywienie białkowe), toksyczne (antracykliny, metale ciężkie), czynniki zapalne, czynniki hormonalne (w przebiegu hipertyroidyzmu, akromegalii, nadczynności kory nadnerczy, cukrzycy, towarzyszące obecności guza chromochłonnego), wirusowe (np. zakażenie wirusem CAV-1) czy nadciśnienie tętnicze u kotów (11). Ich przebieg kliniczny oraz obraz sekcyjny i histopatologiczny mogą być podobne do kardiomiopatii pierwotnych.

W artykule autorki charakteryzują poszczególne typy kardiomiopatii, wskazując ich predyspozycje gatunkowe, przebieg kliniczny oraz obraz sekcyjny i histopatologiczny.

Kardiomiopatia przerostowa (HCM, ang. hypertrophic cardiomyopathy)

Kardiomiopatia przerostowa występuje najczęściej u kotów. Jest uznawana za najpowszechniejszą chorobę serca u tego gatunku zwierząt, stanowi około 57% wszystkich przypadków kardiomiopatii idiopatycznych (3, 7). Predyspozycje do występowania choroby stwierdzono u kotów ras: maine coon ragdoll, norweskich leśnych, syberyjskich, brytyjskich, persów, amerykańskich kotów krótkowłosych oraz u kotów europejskich, opisywano ją też jednak u devon rexów, sfinksów oraz kotów rasy chartreux. Przyczyn kardiomiopatii przerostowej doszukuje się w mutacja...