Kamica moczowa u kotów – kontrolowanie ryzyka

Pomiar nasycenia moczu krystaloidami

Rutynowo stosowane są dwa narzędzia matematyczne w celu oceny prawdopodobieństwa lub ryzyka tworzenia się kamieni w moczu, są to:

względne wysycenie (RSS),współczynnik aktywności produktu (APR).

Względne wysycenie (RSS)

Wartości RSS są obliczane przy użyciu rozmaitych programów komputerowych po określeniu ilości rozpuszczalnych składników mineralnych, stężenia znanych promotorów i inhibitorów, pH moczu i jego objętości (tj. ładunku jonowego soli mogących tworzyć kamienie moczowe). Wartości te wyrażane są liczbowo, przy czym wyższe wartości wskazują na wyższe ryzyko wystąpienia krystalizacji. Wartość RSS poniżej 1 wskazuje na mocz nienasycony zarówno względem struwitu, jak i szczawianu. Dla struwitu zakres metastabilnego RSS zawiera się pomiędzy 1 a 2,5, dla szczawianu zaś uważa się, że zakres ten wynosi od 1 do 10. Dowolne wartości RSS wykraczające poza te zakresy sugerują, że mocz jest przesycony. Jednakże różne programy komputerowe generują nieco odmienne wartości RSS i ich dokładność może się w pewnym stopniu różnić, częściowo w zależności od tego, które składniki moczu są ujęte w obliczeniach.

Współczynnik aktywności produktu (APR)

Kalkulacji APR dokonuje się w sposób półempiryczny i nie zależy on całkowicie od złożonych komputerowych obliczeń aktywności jonowej. Wartości APR uwzględniają raczej główne składniki moczu dla obliczenia iloczynu aktywności w moczu, przed inkubacją i po inkubacji z czystym kryształem zaszczepiającym materiału badanego (np. struwitu lub szczawianu). W ten sposób obliczany jest współczynnik iloczynów aktywności (APR), brane są zatem pod uwagę wszystkie promotory i inhibitory powstawania kamieni moczowych (włączając także te, które nie były swoiście mierzone i włączone w obliczenie RSS).

Każda wartość APR niższa od 1 wskazuje na nienasycenie moczu i warunki potencjalnie korzystne dla rozpuszczania kamieni. Wartość APR około 1-2,5 leży w zakresie metastabilności dla struwitu...