Izoerytroliza kociąt noworodków

Upadki kociąt w okresie poporodowym powodowane są przez czynniki niezakaźne oraz zakaźne. W czasie do 4. tygodnia życia kociąt główną przyczyną upadków są czynniki niezakaźne. Czynniki zakaźne jako przyczyny upadków zaczynają dominować dopiero u kociąt starszych, od 3.-4. tygodnia życia, ponieważ w tym okresie zaczyna zanikać odporność bierna nabyta dzięki przeciwciałom matczynym, a odporność własna nie jest jeszcze rozwinięta (17, 24, 37). Do jednej z niezakaźnych przyczyn upadków w okresie poporodowym (obok ciężkich porodów, zaburzeń laktacji, obniżonego instynktu macierzyńskiego kotki, nieadekwatnego odżywiania i wad rozwojowych) należy izoerytroliza kociąt noworodków (IKN) (24, 34, 35).

Izoerytroliza noworodków, lub neonatalna choroba hemolityczna, jest chorobą ludzi oraz zwierząt domowych; występuje u kotów, koni, świń, psów i bydła. Charakteryzuje się niszczeniem czerwonych krwinek na tle immunologicznym (34, 35). Izoerytroliza noworodków ludzkich różni się od izoerytrolizy zwierząt tym, że u zwierząt manifestuje się w okresie poporodowym, zaś u ludzi pojawia się w okresie embriogenezy. Izoerytroliza jest rozpoznawana u koni (7), kotów (4, 7, 8) i ludzi, natomiast u innych gatunków jest identyfikowana stosunkowo rzadko (7).

Grupy krwi u kotów

System grup krwi u kotów jest układem AB obejmującym trzy grupy, tj. A, B i AB (schem. 1). O cechach poszczególnych grup decydują kwasy neuraminowe umiejscowione w glikolipidach na błonie erytrocytów, przy czym kwas neuraminowy N-glikolilu koduje antygen A, a kwas neuraminowy N-acetylu – antygen B. Koty z grupą krwi AB posiadają na erytrocytach oba rodzaje kwasów. Większość kotów posiada grupę krwi A, jednak u niektórych ras nawet 60% populacji może mieć grupę krwi B (tab. 1, s. 53). Grupa AB występuje natomiast bardzo rzadko (tab. 1, tab. 2, s. 53) i jest prawdopodobnie wynikiem mutacji w genie kodującym enzym hydroksylazę kwasu neuraminowego N-acetylu (przekształcającego kwas neuraminowy N-glikolilu w kwa...