Przypadek guza śródpiersia u psa. Opis przypadku

Rozpoznanie: grasiczak

Leczenie i dalsze działania

W celu wycięcia guza u pacjenta wykonano sternotomię. Badanie histologiczne usuniętego nowotworu potwierdziło obecność grasiczaka (typ B2, najprawdopodobniej stadium III) (ryc. 5). Stan ogólny psa po operacji był dobry. Okres rekonwalescencji przebiegł dobrze, poza przejściowym pojawieniem się wysięku w klatce piersiowej. W dziesiątym dniu po zabiegu wykazano, że stężenie wapnia wróciło do normy. Dwa miesiące po zabiegu pacjent był w dobrym stanie ogólnym – nie wykazywał żadnych objawów ze strony układu oddechowego.

Dyskusja

Grasiczak to nowotwór wywodzący się z grasicy, którego rozwój jest konsekwencją nowotworowej transformacji komórek nabłonkowych zrębu grasicy. Zmianie tej często towarzyszy nienowotworowa proliferacja limfocytów. Grasiczak jest drugim, po chłoniaku, najczęstszym guzem doczaszkowej części śródpiersia u psa, ale częstość jego występowania w ogólnej populacji jest niska. Nowotwór ten występuje przeważnie u starszych psów, z najwyższą zachorowalnością w wieku 9 lat.

Obecność komórek nabłonkowych wykazujących minimalne kryteria atypii umożliwia wstępne cytologiczne rozróżnienie pomiędzy grasiczakiem, chłoniakiem a rakiem grasicy. W większości przypadków w obrazie cytologicznym grasiczaka małe limfocyty występują liczniej niż komórki nabłonkowe. Inną cechą charakterystyczną tego nowotworu jest obecność dobrze zróżnicowanych komórek tucznych – są one obecne nawet w 50% przypadków.

Tak jak w tym przypadku, postawienie ostatecznego cytologicznego rozpoznania grasiczaka jest utrudnione, gdy w preparacie cytologicznym obecne są tylko nieliczne komórki nabłonkowe. Co więcej, zarówno w chłoniaku, jak i w grasiczaku główną populację komórek mogą stanowić małe limfocyty. Wszystko to podkreśla, jak ważna jest rola zaawansowanych metod diagnostycznych oraz bada...