Jak wykonać, barwić i oglądać rozmazy krwi? Publikacja stanowi fragment książki pt. Atlas hematologiczny psów i kotów
Z każdej próbki krwi należy przygotować co najmniej dwa rozmazy nadające się do barwienia.
Szkiełko, na którym ma być wykonany rozmaz, chwyta się od spodu za przeciwległe węższe brzegi, przytrzymując je pomiędzy kciukiem a palcami wskazującym i środkowym.Przy brzegu szkiełka od strony palca wskazującego i środkowego nanosi się niewielką kroplę świeżej krwi o średnicy ok. 1,5-2 mm.Szkiełko, za pomocą którego ma być wykonany rozmaz, trzyma się drugą ręką nachwytem i zbliża nachylone pod kątem 30° (lub mniejszym) do kropli tak, aby rozpłynęła się wzdłuż jego tylnej krawędzi. Następnie krew rozmazuje się płynnym, niezbyt szybkim ruchem w kierunku kciuka trzymającego szkiełko podstawowe.Wykonany preparat suszy się na powietrzu przez 2-3 min i opisuje ołówkiem w jego początkowej i najgrubszej części.
Prawidłowo wykonany rozmaz kształtem przypomina język, ma ok. 4 cm długości, nie zajmuje całej szerokości szkiełka i szybko schnie na powietrzu. Po wyschnięciu nadająca się do liczenia i oceny morfologii krwinek część, w której układają się one jednowarstwowo (standardowe pola widzenia pod mikroskopem), mieni się kolorami tęczy przy oglądaniu pod światło. Rozmazy należy wykonywać tak, aby właśnie ta część była jak największa. Szybkość wykonania rozmazu oraz stopień nachylenia szkiełek decydują o długości i grubości preparatu.
Zbyt szybko zrobiony rozmaz jest za krótki i gruby, a część do liczenia i oceny morfologii krwinek ma najczęściej zbyt małą powierzchnię. Za duży kąt pomiędzy szkiełkami w trakcie mazania powoduje uzyskanie podobnego efektu. Zmniejszenie tego kąta jest zazwyczaj konieczne przy wykonywaniu rozmazów z zagęszczonych próbek krwi od zwierząt odwodnionych. Sposób trzymania szkiełek do wykonania rozmazu przedstawiono na ryc. 1. Źle wykonanego rozmazu nie da się poprawić – całą procedurę należy powtórzyć od początku, korzystając z nowych i czystych szkiełek.
Barwienie rozmazów. Rozmazy do badania morfologicznego barwi się rutynowo metodą Pap...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
W ostatnich dekadach hodowla bydła mlecznego przeszła znaczącą transformację. Dzięki zaawansowanej selekcji genetycznej i udoskonalonym praktykom żywieniowym wydajność mleczna krów imponująco wzrosła. Jednak ten postęp nie jest pozbawiony wyzwań, wysokowydajne krowy okazały się bardziej podatne na różnorodne schorzenia metaboliczne i reprodukcyjne. W tym kontekście mykotoksyny zyskały na znaczeniu jako istotny, choć wciąż nie w pełni […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Streszczenie Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu. Ponadto po odsadzeniu następuje zmiana żywienia prosiąt. Różne rodzaje składników odżywczych, tj. włókno, węglowodany i białko, są fermentowane w jelicie przez różne mikroorganizmy. Zmiany w […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Streszczenie Stan jamy ustnej u koni geriatrycznych często stanowi ogromne wyzwanie dla lekarzy weterynarii. Problemy z zębami w tej grupie wiekowej często wiążą się z dużą bolesnością, dlatego najważniejszym zadaniem lekarzy weterynarii jest umiejętność rozpoznania i postępowania terapeutycznego. Abstract Oral cavity condition in geriatric horses frequently presents a great challenge for veterinarians. As dental issues […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Po raz kolejny odbył się Światowy Kongres Bujatryczny. Tym razem jego 32. edycja miała miejsce w tropikalnym Cancun w Meksyku. Ta cykliczna impreza miała swoją premierę w 1960 roku w Hanowerze i co 2 lata (z jedynym wyjątkiem podczas trwania pandemii COVID-19) gromadzi w jednym miejscu bujatrów z całego świata. Podczas tegorocznej edycji do miasta […]