Infekcje retrowirusami u kotów – problem wciąż aktualny
W pozostałych przypadkach dochodzi do rozwoju zakażenia przewlekłego, które zwykle wiąże się z ciężkim i krótkim przebiegiem choroby.
Diagnostyka zakażenia FeLV zwykle opiera się na testach ELISA wykrywających antygen p27. Otrzymany wynik dodatni tego testu u kota zdrowego powinien być powtórzony najwcześniej po 4-6 tygodniach, ale idealnym odstępem między testami jest czas 12-16 tygodni. W okresie między kolejnymi testami taki kot powinien być izolowany, gdyż jest on zakażony FeLV. Jeżeli w powtórnym teście ELISA otrzymamy wynik negatywny, oznacza to, że zwierzę było przejściowo zakażone i uwolniło się od wirusa, ale nie możemy całkowicie wykluczyć zakażenia latentnego, podczas którego antygen p27 nie jest wykrywany we krwi, a tym samym w teście ELISA.
Wynik negatywny podczas zakażenia latentnego może prowadzić do pomyłek i podważania skuteczności szczepień, szczególnie w przypadkach, gdy zwierzę jest szczepione po uzyskaniu negatywnego wyniku badania, a następnie, często po wielu latach, rozwija się u niego wiremia i w kolejnym badaniu otrzymujemy wynik dodatni. Warto wspomnieć, że szczepienia przeciwko FeLV są bardzo bezpieczne i dają stosunkowo dobrą ochronną odporność. Szczepionki te są modyfikowane genetycznie, nie pełnopatogenne, a tym samym nie zakłócają metod diagnostycznych.
Wykrywanie prowirusowego FeLV-cDNA (prowirusa) metodą PCR jest bardzo przydatne w celu potwierdzenia pozytywnego wyniku badania testu antygenowego. Warto zaznaczyć, że w początkowej fazie zakażenia może być to nieco problematyczne. Badania wykazały, że nawet szczepione koty mogą wykazywać dodatni wynik PCR przez okres do [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
