Anaplazmoza granulocytarna – zagrożenie dla zdrowia człowieka
Patogeneza
Patogeneza HGA nie jest dokładnie poznana. A. phagocytophilum może hamować procesy apoptozy komórek gospodarza, a także posiada zdolność modyfikowania mechanizmów związanych z wytwarzaniem energii, przekazywaniem sygnałów w komórce, transportem, a także reakcjami obronnymi (31, 32). A. phagocytophilum jest słabo immunogenna, co jest wynikiem tego, że ściana komórkowa tej riketsji nie zawiera ani LPS-u, ani peptydoglikanu (15, 33).
Riketsja może zakażać komórki progenitorowe szpiku kostnego i śródbłonkowe (34, 35), a także linie pochodne mastocytów (BMMCs) i komórek skóry człowieka, co pozwala przypuszczać, że A. phagocytophilum może atakować komórki tuczne skóry w miejscu ukąszenia przez kleszcza (31). Patogen wykazuje tropizm do komórek układu hematopoetycznego i fagocytarnego. Riketsje rozprzestrzeniają się po całym organizmie drogą naczyń krwionośnych i chłonnych, co prowadzi do rozwoju zmian zapalnych w wielu narządach wewnętrznych, jak: śledziona, płuca, wątroba, nerki i serce, uszkodzenia szpiku kostnego oraz pancytopenii, zwłaszcza trombocytopenii (1-4, 36-38).
Mechanizmy prowadzące do rozwoju trombocytopenii nie są w pełni poznane. W przebiegu choroby może dochodzić do niszczenia płytek krwi na drodze autoimmunologicznej, ich wzmożonej fagocytozy przez makrofagi oraz nasilonego rozpadu w śledzionie (17).
Klinika choroby
Najczęstszymi objawami HGA są: gorączka, bóle głowy i mięśni oraz ospałość. Badaniami laboratoryjnymi wykazać można trombocytopenię, leukopenię oraz uszkodzenie wątroby. Średni wiek pacjentów cierpiących z powodu anaplazmozy granulocytarnej wynosi 50 lat. Częściej zakażeni są nimi mężczyźni aniżeli kobiety [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii