Hemangiosarcoma maskowana przez Babesiosis canum − przypadek kliniczny

Przebieg procedury chirurgicznej

Przed zabiegiem, pacjent otrzymał dożylnie 1 l soli fizjologicznej w celu zmniejszenia ryzyka wstrząsu hipowolemicznego. Psa spremedykowano z wykorzystaniem detomidyny w dawce 10 µg/kg m.c. oraz butorfanolu w dawce 0,4 mg/kg m.c. Do pełnego znieczulenia pacjenta wykorzystano narkozę wziewną, z wykorzystaniem izofluranu o wartości MAC (minimalne stężenie pęcherzykowe w tlenie) około 1,9%. Dostęp do śledziony uzyskano przez wykonanie cięcia w linii pośrodkowej od wyrostka mieczykowatego mostka do punku sięgającego za pępek.

Z jamy brzusznej usunięto wolny płyn (krew) przez użycie ssaka. Wydobytą śledzionę (ryc. 3) obłożono serwetami oraz dwukrotnie podwiązano jej naczynia krwionośne nicią PGA0, które w następnej kolejności zostały przecięte. Po wykluczeniu krwawienia z podwiązanych naczyń krwionośnych, dokonano oględzin jamy brzusznej w kierunku obecności przerzutów. Po stwierdzeniu braku przerzutów oraz przepłukaniu jamy brzusznej metronidazolem, zamknięto powłoki brzuszne piętrowo. Warstwa mięśniowa została zamknięta szwem ciągłym, nicią PGA1, tkanka podskórna szwem ciągłym, nicią PGA2-0, skóra szwem śródskórnym plastycznym, nicią wchłanialną PGA2-0. Z pękniętego guza (ryc. 4), usuniętej śledziony oraz pozostałych guzów (ryc. 5) pobrano wycinek do badania histopatologicznego.

Postępowanie pooperacyjne

Pacjent po zabiegu został poddany hospitalizacji. Płynoterapia – 500 ml 0,9-proc. NaCl oraz 500 ml płynu Ringera dziennie, prowadzona do momentu samodzielnego nawodnienia organizmu. Kontrolne badanie morfologiczne wykonywano 3-krotnie w odstępie 12, 24 oraz 72 h po zabiegu. Wyniki wskazywały na tendencję wzrostową parametrów czerwonokrwinkowych, utrzymującą się lekocytozę, natomiast rozmaz krwi z określeniem lic...