Hemangiosarcoma maskowana przez Babesiosis canum − przypadek kliniczny

Opis przypadku

Pies, samiec, owczarek niemiecki w wieku 9 lat i 4 miesięcy, o masie ciała 44 kg został przyprowadzony do lecznicy w związku z pojawieniem się apatii, braku apetytu. Według relacji właściciela pies 4 dni temu miał stwierdzoną w innej lecznicy babeszjozę. Właściciel dostarczył kartę medyczną psa. Pies charakteryzował się apatią, brakiem apetytu, bladością błon śluzowych, temp. ciała wynosiła 39,8°C. W badaniu morfologicznym krwi widoczny był spadek trombocytów – 48 tys./mm3 (norma: 117-460 tys./mm3), erytrocytów − 5,1 mln/mm3 (norma: 5,5-8,5 mln/mm3), hemoglobiny oraz hematokrytu.

W badaniu biochemicznym wyniki podstawowych parametrów (AP, ALT, AST, mocznik, kreatynina, białko całkowite, glukoza) były w zakresie normy. Psu podano imidocarb (Imizol) w dawce 7 mg/kg m.c., deksametazon w dawce 0,2 mg/kg m.c., enrofloksacynę w dawce 5 mg/kg m.c. Pies został poddany płynoterapii przez 4 dni, otrzymując 500 ml NaCl i.v. dziennie. W 4. dniu terapii stan kliniczny zwierzęcia uległ poprawie, temp. spadła do 38,8°C, wartość parametrów czerwonokrwinkowych wzrosła do wartości: trombocyty – 109 tys./mm3 (norma: 117-460 tys./mm3), erytrocyty − 5,5 mln/mm3(norma: 5,5-8,5 mln/mm3), hemoglobina oraz hematokryt w dolnych granicach normy. Kontynuacja leczenia opierała się na podawaniu w domu tabletek z enrofloksacyną przez 12 dni.

W 6. dniu po zdiagnozowaniu babeszjozy pies pojawił się w naszej klinice z podobnymi objawami: apatia, brak apetytu, bladość błon śluzowych. W rozmazie krwi nie stwierdzono B. canis, W trakcie badania klinicznego zaobserwowano bolesność w śródbrzuszu, powłoki brzuszne były napięte, temp. 38,4°C, bladość i lepkość błon śluzowych, czas wypełnienia kapilarnego poniżej 2&n...