Guz z komórek tucznych – choroba o nieprzewidywalnym, zaskakującym przebiegu. Jak planować leczenie mastocytomy

Guz z komórek tucznych, inaczej mastocytoma, jest częstą chorobą psów, stanowiącą ok. 20% przypadków guzów skóry. Rozpoznawanie mastocytomy opiera się głównie na podstawie biopsji cienkoigłowej aspiracyjnej. Ocena stopnia złośliwości histopatologicznej pozwala przewidzieć przebieg choroby, zaplanować leczenie oraz określić prognozy, jednak guz z komórek tucznych może mieć nieprzewidywalny przebieg. Podstawową metodą leczenia jest wycięcie masy guza z odpowiednim marginesem chirurgicznym. Istnieją metody leczenia uzupełniające leczenie chirurgiczne lub będące jego alternatywą, np. w przypadkach nieoperacyjnych.

Etiologia, czynniki ryzyka

Guz z komórek tucznych (ang. mast cell tumor – MCT) występuje w różnych lokalizacjach, guzy bywają pozbawione włosa, mogą występować owrzodzenia lub silne odczyny zapalne wokół. Mastocytoma jest guzem skóry, ale też tkanki podskórnej. Guzy wyrastające ze skóry często mogą naciekać na tkankę podskórną, w odróżnieniu od mastocytom podskórnych, które rosną w tkance podskórnej i są zwykle otoczone tkanką tłuszczową (15). Guzy zlokalizowane w okolicy napletka, krocza, pachwiny (ryc. 1), w okolicy lusterka nosowego czy błon śluzowych zwykle mają bardziej złośliwy przebieg i gorsze rokowanie (16, 23).

Mastocytomę zwykle diagnozuje się u psów 7-9-letnich, zdarzają się jednak przypadki u zwierząt w młodszym czy starszym wieku. Istnieje predylekcja rasowa do wystąpienia tego rodzaju nowotworu. Boksery, labradory, golden retrivery, mopsy, psy z grupy mastifów są zaliczane do ras, u których ryzyko wystąpienia MCT jest wyższe. Przebieg MCT u psów rasy shar pei (ryc. 2) oraz terierów może być bardzo złośliwy (16, 23).