Endoskopia w rozpoznawaniu chorób przewodu pokarmowego psów przebiegających z przewlekłymi wymiotami - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Endoskopia w rozpoznawaniu chorób przewodu pokarmowego psów przebiegających z przewlekłymi wymiotami

Wymioty są najczęstszym objawem chorób przedniego odcinka przewodu pokarmowego. W zależności od czasu trwania mogą mieć charakter ostry lub przewlekły (czas trwania powyżej 2 tyg.). Rozpoznawanie przyczyn wymiotów powinno opierać się na wywiadzie (czas trwania, częstość i charakter wymiocin), ocenie stanu obecnego zwierzęcia, wynikach badania: hematologicznego i biochemicznego krwi, ogólnego moczu, kału, radiologicznego i ultrasonograficznego jamy brzusznej i endoskopowego. Należy podkreślić, że rozpoznanie postawione na podstawie badania endoskopowego powinno być rozpatrywane łącznie z wynikiem oceny histopatologicznej pobranych podczas wziernikowania wycinków błony śluzowej (1-4).

Celem opracowania jest przedstawienie własnych doświadczeń związanych z rozpoznawaniem chorób przewodu pokarmowego psów, przebiegających z przewlekłymi wymiotami, w oparciu o przypadki kliniczne.

Materiał i metody

Opisane przypadki kliniczne wybrano spośród psów skierowanych do Pracowni Endoskopowej Katedry Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni, Psów i Kotów w celu wykonania endoskopii przewodu pokarmowego. Panendoskopię wykonywano po 24-godzinnej głodówce i 6-godzinnej przerwie w podawaniu płynów bezpośrednio przed badaniem. W znieczuleniu złożonym, stosowanym do endoskopii, wykorzystano:

  • w premedykacji: ksylazynę (1-2 mg/kg mc.) z atropiną (0,05 mg/kg mc.), podawane w jednej iniekcji domięśniowej (i.m.);
  • w znieczuleniu głównym: tiopental (dawka początkowa 5 mg/kg mc., a następnie według efektu działania), dożylnie (i.v.);
  • w znieczuleniu miejscowym okolicy gardła i krtani: 2-procentową lidokainę.

Endoskopię przedniego odcinka przewodu pokarmowego wykonywano fiberoskopem Olympus GIF XQ 20 (długość robocza 100 cm, średnica 9,8 mm). Wycinki błony śluzowej pobierano szczypcami biopsyjnymi Olympus FB 54K-1. Pobrane bioptaty utrwalano w 4-10-proc. zbuforowanym roztworze formaliny. Skrawki barwiono hematoksyliną i eozyną. Ocenę zmian zapalnych przeprowadzano w oparciu o część histologiczną skali Sydney.

Znajdź swoją kategorię

2814 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy