Dziedziczna rodzinna parakeratoza płytki nosa u labrador retrieverów

Każda z ras psów wykazuje predyspozycje do innych chorób, w tym również chorób skóry. W przypadku labrador retrievierów szereg chorób skóry występuje częściej niż u innych ras. Wymienia się tutaj takie choroby, jak: atopowe zapalenie skóry, alergia pokarmowa, pourazowe zapalenie skóry, ropne zapalenie mieszków włosowych z czyracznością, pierwotny łojotok, ziarniniak z wylizywania, rodzinna parakeratoza płytki nosa, idiopatyczne odbarwienie lusterka nosa, choroba linii wodnej, idiopatyczne odbarwienie włosa. W przypadku predyspozycji rasowych możemy wyróżnić choroby, które występują u licznych ras, a u pewnych z nich zdarzają się powszechniej (do takich chorób należy przykładowo atopowe zapalenie skóry). Istnieją ponadto choroby, które stanowią osobliwości rasowe, a ich przypadki zdarzają się wyłącznie lub niemal wyłącznie u jednej rasy psa. Przykładami tego typu problemów są dysplazja naskórka dotykająca west highland white terriery czy też będąca przedmiotem niniejszego artykułu rodzinna parakeratoza płytki nosa labrador retrieverów.

Omawiana choroba, jak wspominano, stanowi osobliwość rasową labrador retrieverów, a jej przypadki można stwierdzić ponadto u ich mieszańców. Ostatnio (w roku 2018) opisano wystąpienie choroby również u greyhuntów, gdzie stwierdzono podobny jej przebieg, jak również wykazano analogiczne jej przyczyny jak w przypadku labrador retrieverów (związane z mutacją genu) (1). Przypadki te są jak dotychczas nieliczne (chorobę opisano u sześciu osobników). Rodzinna parakeratoza nosa należy do tzw. genodermatoz, a dziedziczenie odbywa się za pośrednictwem genu autosomalnego i jest cechą recesywną, co oznacza, że rodzice chorych psów nie muszą wykazywać objawów choroby, a w przypadku skojarzenia psa chorego ze zdrowym (ale niebędącym nosicielem) wszystkie zwierzęta w m...