Dieta surowa – RMBD (raw meat-based diet)

Głównym problemem diet domowych surowych lub gotowanych jest ich bilansowanie. W badaniu szacującym adekwatność żywieniową diet domowych dla zdrowych psów na 200 ocenionych receptur w 190 stwierdzono niedobory przynajmniej 1 składnika odżywczego, natomiast w 167 recepturach – wielu (12). W 2001 r. w USA przeprowadzono badanie, w którym oceniono receptury 5 diet surowych, w tym 3 – domowych i 2 – komercyjnych, oraz wpływ ich stosowania na zdrowie zwierząt (3). Okazało się, że niezależnie od ich pochodzenia (domowa czy komercyjna) receptury miały nieprawidłowy stosunek Ca:P (0,2), obniżoną poniżej dopuszczalnej przez AAFCO zawartość witamin A i E oraz dwukrotnie przekroczony maksymalny poziom witaminy D.

Dodatkowo zbadano, że stosowanie receptury opartej na węglowodanowym premiksie w połączeniu z surową wołowiną u psów rosnących doprowadziło do zależnej od witaminy D krzywicy typu I oraz wtórnej żywieniowej nadczynności przytarczyc (3). Podobne badania przeprowadzono w Europie, gdzie na 95 przeanalizowanych receptur diet surowych dla psów niezbilansowanych było aż 60%. DeLay i wsp. (2002) opisali przypadek 2 miotów szczeniąt owczarka niemieckiego, które od 3. tyg. życia były żywione kośćmi i surowym mięsem, a w 6. tygodniu zdiagnozowano u nich żywieniową osteodystrofię.

Problem braku właściwego bilansu diety dotyczy nie tylko psów, ale i kotów. Polizopoulou i wsp. (2005) opisali przypadek hiperwitaminozy witaminy A u kota karmionego surową wątrobą wieprzową, a Niza i wsp. (2003 r.) wskazali na poważny problem zapalenia trzustki, występujący u kotów przy żywieniu gotowanymi mózgami wieprzowymi i/lub surowymi i gotowanymi tłustymi rybami. Na powyższych przykładach widać, że stosowanie diety surowej domowej lub komercyjnej nie sprzyja zapewnieniu i utrzymaniu odpowiedniego profilu żywieniowego, a okresowe bilansowanie skutkuje niedoborami lub nadmiarem składników odżywczych oraz możliwością wystąpienia określonego stanu chorobowego (np. zapalenie trzustki, n...