Zastosowanie ezofagogastroduodenoskopii w rozpoznawaniu chorób przedniego odcinka przewodu pokarmowego u kotów – opis przypadków klinicznych

Opisy przypadków klinicznych

Przypadek 1

Opis zwierzęcia:

gatunek: kot;
rasa: europejski;
płeć: samica;
wiek: 12 lat;
masa ciała: 2,5 kg.

Wywiad

W wywiadzie ustalono, że u kota od ok. 2 lat występowały wymioty, po każdym posiłku, najczęściej ok. 1 godz. po jedzeniu. Wymioty zawierały niestrawioną karmę, czasami pojawiała się w nich sierść. Przed odruchem wymiotnym u zwierzęcia występowała wokalizacja. Kot wykazywał objawy żarłoczności, ale mimo tego występowała u niego utrata masy ciała. Zwierzę było aktywne, kał oddawało uformowany i nie wykazywało zaburzeń w oddawaniu moczu. Do jedzenia kot dostawał karmę bytową wilgotną o różnych smakach, czasem surowego kurczaka lub zjadał jedzenie, które „ukradł” ze stołu. Jedzenie dostawał 3x dziennie, a do picia otrzymywał wodę. Po zastosowaniu dexamethasonu w dawce 0,2 mg/kg m.c. s.c. co 3-4 dni i diety wilgotnej typu sensitivity z dodatkiem diety recovery liquid podawanej 3x dziennie częstość wymiotów zmniejszyła się i występowały one 1x dziennie.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym u kota stwierdzono: spojówki różowe i gładkie, ale o nieco zmniejszonej wilgotności. Czas wypełniania kapilar wynosił ok. 3 s. Błona śluzowa dziąseł była zaczerwieniona. Węzły chłonne żuchwowe i podkolanowe były prawidłowej wielkości i kształtu oraz niebolesne. Okolica krtani [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas