Zakażenia retrowirusowe u kotów – temat nadal aktualny?
Anemię obserwuje się u niemal 50% zakażonych kotów, przy czym u ok. 8% zwierząt ma ona przebieg śmiertelny. W większości przypadków jest to anemia aplastyczna w następstwie zaburzonej erytropoezy. Zmniejszona liczba retikulocytów wskazuje na anemię nieregeneratywną.
U 45% kotów zakażonych FeLV zakażenie ma charakter przejściowy i poronny z krótką fazą wiremii. Układ odpornościowy takich zwierząt jest w stanie wyeliminować wirusa, a zwierzę nie zachoruje. W kwestii, czy wytwarzane przeciwciała mające neutralizować wirusa są w stanie wytworzyć skuteczny mechanizm obronny, zdania są podzielone, a wyniki badań bardzo często są sprzeczne.
W ok. 30% przypadków organizm zakażonych zwierząt jest wprawdzie w stanie wytworzyć dostateczną odpowiedź immunologiczną pozwalającą na zahamowanie replikacji wirusa, ale nie jest w stanie wyeliminować wirusa, czego następstwem jest zakażenie utajone, w którym miejscem utajenia są fibroblasty szpiku kostnego. Zakażenie takie określa się również mianem zakażenia regresywnego.
U takich kotów wykrywalny jest wprawdzie prowirus, ale test ELISA na obecność antygenu p27 daje wynik ujemny.
Inne choroby zakaźne oraz stres mogą prowadzić do ponownego uaktywnienia się wirusa i rozwoju wiremii. W pozostałych przypadkach zakażenie przybiera postać przetrwałą, charakteryzującą się z reguły gwałtownym i krótkim przebiegiem choroby.
Standardową metodą w diagnostyce zakażeń FeLV jest test ELISA na obecność antygenu, jednak należy pamiętać, że w fazie utajenia antygen jest niewykrywalny. Fakt ten powoduje pewne zamieszanie oraz może [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
