Mutacja BRAF V595E w raku przejściowokomórkowym u psów – nowa opcja diagnostyczna
Rak przejściowokomórkowy (ang. transitional cell carcinoma – TCC) jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym dróg moczowych wśród psowatych. Jego etiologia jest prawdopodobnie wieloczynnikowa (18, 25). Odnotowano silną zależność pomiędzy rasą psa a ryzykiem zachorowania. W porównaniu z psami rasy mieszanej u terrierów szkockich ryzyko jest 21-krotnie wyższe, natomiast u: psów rasy eskimo, owczarków szetlandzkich, west highland white terrierów, keeshondów, samoyedów i beagli – 3-6-krotnie wyższe (12). Kilka badań wykazało również podwyższone ryzyko raka pęcherza u wykastrowanych samic i psów w porównaniu z niekastrowanymi psami tej samej płci (16, 19). Inne zidentyfikowane czynniki ryzyka to: otyłość, środki stosowane miejscowe przeciwko pchłom i kleszczom, środki do zwalczania komarów (13) i ewentualnie leczenie cyklofosfamidem (21, 30).
Najczęstsze objawy kliniczne u psów z rakiem przejściowokomórkowym to: bolesne oddawanie moczu, krwiomocz i częstomocz (4, 15, 19, 26). Innymi objawami klinicznymi, które także mogą pojawić się przy TCC, są: bolesne parcie, apatia, kulawizna i utrata masy ciała (20, 25).
W przeciwieństwie do ludzi, TCC u psów wykazuje najczęściej wysoki stopień złośliwości (14, 25). Według Knappa i wsp. (19) przerzuty do węzłów chłonnych i odległych narządów występowały odpowiednio u 16% i 14% psów w momencie rozpoznania, a 10% psów miało zarówno przerzuty do węzłów, jak i przerzuty odległe. Według Henry’ego (18) mediana czasu przeżycia zgłaszana dla prospektywnych badań klinicznych nigdy nie przekroczyła jednego roku, niezależnie od metody leczenia.
Rozpoznanie
[...]którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii