Mutacja BRAF genu V595E w raku przejściowokomórkowym – badania nad predyspozycją ras terrier do schorzenia Analiza mutacji BRAF
Wnioski/dyskusja
Nasza praca pokazała, że niemal 25% psów ze zdiagnozowanym rakiem przejściowokomórkowym należało do ras terrierów wysokich i średnich bądź terrierów małych (dosłownie ras wysoko- lub niskonożnych). W naszych analizach występował przede wszystkim Jack Russel terrier, podczas gdy w publikacjach amerykańskich dominowały zwłaszcza terriery szkockie (Reviews bei Mutsaers et al., 2003; Pantke, 2018).
Tego typu różnice rasowe w różnych opracowaniach są spowodowane z reguły przez czynniki, takie jak obecnie panujące trendy i regionalne upodobania. Niniejsze opracowanie, przedmiotem którego było badanie 116 przypadków psów z rakiem przejściowokomórkowym, bazując na szerszej grupie pacjentów, potwierdza pogląd wyrażony w opracowaniu Pantke’a (2018), że terriery wykazują znacznie wyższą prewalencję mutacji BRAF niż pozostałe rasy. Wg Decker et al. (2015) predyspozycji ras terrier (n = 18) w porównaniu z innymi rasami (n = 38) nie stwierdzono. W japońskim opracowaniu Maeda et al. pośród psów z rakiem przejściowokomórkowym (n = 11) terriery reprezentował tylko jeden osobnik, a w publikacji Mochizuki et al. (2015 a i b) w ogóle nie podano, jakie rasy były reprezentowane w badaniach. Oczywiście wnioski można wyciągać tylko na temat tych ras, których reprezentacja w badanej grupie jest liczna.
W przypadku mutacji BRAF mamy do czynienia
z mutacją onkogenu, którą zależnie od umiejscowienia tkanki mogą wywołać
różne czynniki (promieniowanie UV, związki chemiczne). Jako przyczynę
raka pęcherza moczowego u psów rasy terrier szkocki opisano możliwość
efektów onkogennych stosowania herbicydów i środków owadobójczych
(Glickman et al., 2004), a także preparatów przeciw pasożytom
zewnętrznym (Raghavan et al., 2004)...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
