Mocz jako materiał laboratoryjny
Mocz powstaje w nerkach jako przesącz krwi i jest jednym z najczęściej badanych materiałów biologicznych. Podczas drogi od rozpoczęcia tworzenia moczu, czyli od momentu filtracji osocza w kłębuszkach nerkowych, do zakończenia, czyli wydalenia moczu z organizmu, podlega on wielu przemianom. Dokładne zapoznanie się z procesem, w efekcie którego powstaje mocz ostateczny, i z drogą, jaką pokonuje, pozwala prawidłowo zinterpretować uzyskane wyniki analizy.
Analizę moczu zaleca się przede wszystkich w przypadku podejrzenia chorób układu wydalniczego, ale jest to również badanie pomagające w diagnostyce chorób obejmujących inne narządy (zaburzenia pracy wątroby, nadnerczy, tarczycy, trzustki i inne), jak również w przypadkach zaburzeń ogólnoustrojowych (np. autoimmunohemoliza, babeszjoza). Wstępne dane niezbędne do interpretacji wyników lekarz uzyskuje już w wywiadzie.
Pozyskiwanie próbki moczu
Próbkę moczu do badania można uzyskać na kilka sposobów. Nieinwazyjną metodą jest zebranie moczu bezpośrednio podczas mikcji lub pośrednio, np. przy użyciu specjalnego podłoża – piasku dla kotów umożliwiającego jego zbiórkę. Niestety mocz w czasie przepływania przez dolne drogi wyprowadzające „zbiera” bakterie i inne zanieczyszczenia, dlatego też nie nadaje się do badań mikrobiologicznych. Cewnikowanie pozwala na uniknięcie tego. Aby zapobiec kontaminacji pęcherza moczowego i uzyskać próbkę nadającą się do przeprowadzenia badań mikrobiologicznych (chociaż nie jest to idealny materiał), zawsze należy używać kateterów jałowych. Podczas umiejscawiania kateteru w pęcherzu moczowym istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej dróg wyprowadzających mocz, co może w efekcie zafałszować ocenę mikroskopową próbki (krew, komórki nabłonka), ponadto można wepchnąć do światła pęcherza zanieczyszczenia znajdujące się [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
