Diagnostyka guzów z komórek tucznych u psów i kotów

Złotym standardem w diagnostyce guzów z komórek tucznych (MCT) jest badanie cytologiczne i histopatologiczne. Stopień zaawansowania klinicznego ustala się na podstawie obrazu klinicznego, uwzględniając stan węzłów chłonnych (cytologiczny/histologiczny). Z kolei dzięki dostępności badań immunohistologicznych oraz molekularnych możliwa jest ich dokładniejsza charakterystyka.

Cytologia jest wykorzystywana do diagnostyki przedoperacyjnej (ryc. 1) i oceny stopnia zaawansowania klinicznego (np. węzłów chłonnych, śledziony). Opublikowana klasyfikacja cytologiczna guzów komórek tucznych psów (Blackwood i wsp., 2012) ma ograniczenia, ponieważ cytologiczne kryteria złośliwości są często zawyżone, a podskórne MCT nie są identyfikowane.

Ryc. 1. Cytologia: słabo zróżnicowany guz komórek tucznych; ryc. Laboklin

Badanie histopatologiczne może być wykorzystane do rozróżnienia skórnych i podskórnych komórek tucznych oraz oceny marginesów resekcji. Klasyfikacja histologiczna umożliwia określenie biologicznego zachowania skórnych guzów komórek tucznych u psów (prawdopodobieństwo nawrotu, ryzyko przerzutów, czas przeżycia).

Istnieją dwa histopatologiczne systemy klasyfikacji skórnych guzów komórek tucznych u psów. Pierwszym jest starszy system klasyfikacji według Patnaika i wsp. (1984), który rozróżnia trzy stopnie guza:

stopień I dobrze zróżnicowany (ryc. 2),

stopień II umiarkowanie zróżnicowany,

stopień III słabo zróżnicowany.

Ryc. 2. Histopatologia: skórny guz komórek tucznych w stopniu I według Patnaika i wsp. (1984), w stopniu niskim według Kiupela i wsp. (2011); ryc. Laboklin

System opiera się między innymi na następujących kryteriach: lokalizacja guza, morfologia komórek, morfologia jąder komórkowych, ogólna budowa oraz liczba mitoz. Ponieważ system ten zawiera kilka kryteriów, które nie są łatwe do zobiektywizowania, opracowano zmodyfikowany dwustopniowy system oparty na parametrach, które są łatwiejsze do zmierzenia (Kiupel et al., 2011). Zgodn...