Diagnostyka dopplerowska tętnic wewnątrznerkowych nerek u zwierząt
Wodonercze
Badanie dopplerowskie jest niezwykle przydatne w diagnostyce różnicowej pielektazji i wodonercza tła obturacyjnego. W przypadku całkowitej niedrożności dróg moczowych w naczyniach wewnątrznerkowych dochodzi do wzrostu oporu naczyniowego, który powraca do wartości prawidłowych wraz z usunięciem przyczyny. W przypadku niedrożności dróg moczowych indeks oporowy w tętnicach wewnątrznerkowych przekracza wartość 0,7 RI, zaś w nerkach bez zaburzeń w odpływie moczu wartość powinna mieścić się w granicach normy. Podwyższony indeks oporowy RI w porównaniu do nerki zdrowej świadczy o narastaniu ciśnienia w miedniczce nerkowej i urodynamicznej przeszkodzie. Porównanie wartości RI w obu nerkach ma na celu wykazanie niedrożności jednostronnej. Różnica RI pomiędzy dwoma nerkami rzędu 0,07-0,1 jest już znacząca w rozpoznaniu (ryc. 3).
Ostra niewydolność nerek
Badanie dopplerowskie jest przydatne w różnicowaniu przednerkowej niewydolności nerek od postaci nerkowej. W przypadku przednerkowej niewydolności indeks oporowy RI mieści się w granicach normy, zaś w przebiegu nerkowej niewydolności staje się patologicznie wysoki, zwłaszcza w przebiegu choroby z objawami bezmoczu i skąpomoczu. Bezmocz z prawidłowym indeksem oporowym RI świadczy o przednerkowej niewydolności nerek, zaś podwyższenie tego parametru z wartości prawidłowej do nieprawidłowej w fazie bezmoczu wskazuje na przejście niewydolności przednerkowej w nerkową. Podczas zdrowienia zaburzenia przepływu krwi cofają się szybciej, niż powraca diureza, i jest to dobry czynnik prognostyczny (ryc. 4).

którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii