Badanie endoskopowe w rozpoznawaniu chorób pęcherza moczowego u psów

Rozpoznawanie chorób pęcherza moczowego powinno opierać się na informacjach uzyskanych z wywiadu, wyniku badania klinicznego oraz wynikach badań dodatkowych, takich jak: badanie fizykochemiczne moczu z osadem, badanie hematologiczne i biochemiczne krwi, badanie mikrobiologiczne moczu, badanie cytologiczne osadu moczu, badanie moczu w kierunku obecności antygenu nowotworowego pęcherza moczowego (V-BTA test), wynikach badań obrazowych, takich jak: ultrasonografia i radiografia oraz cystoskopia. Badanie endoskopowe pęcherza moczowego (cystoskopia) jest techniką diagnostyczną, która umożliwia ocenę błony śluzowej tego narządu oraz jego zawartości. Ponadto w przypadku zmian zapalnych oraz rozrostowych błony śluzowej pozwala na pobranie wycinków do dalszych badań laboratoryjnych, a także na pobranie drobnych fragmentów kamieni moczowych do analizy chemicznej.

Najczęstszymi wskazaniami do cystoskopii są:

nietrzymanie moczu;

częstomocz;

krwiomocz;

bolesne oddawanie moczu;

nawracające infekcje pęcherza moczowego;

przewlekłe zapalenia pęcherza moczowego;

podejrzenie kamieni w pęcherzu moczowym;

podejrzenie ektopii moczowodów;

podejrzenie uchyłków pęcherza moczowego;

urazy pęcherza moczowego;

podejrzenie zmian rozrostowych w pęcherzu moczowym.

Powikłania po cystoskopii uzależnione są od: wielkości badanego zwierzęcia, wykorzystywanego sprzętu oraz doświadczenia osoby wykonującej badanie. Do najczęściej obserwowanych powikłań należą:

krwiomocz, ustępujący zwykle samoistnie po kilku dniach od badania;

uszkodzenie ściany cewki moczowej i pęcherza moczowego endoskopem;

infekcje dolnych dróg moczowych.

Celem artykułu jest przedstawienie własnych doświadczeń związanych z endoskopowym rozpoznawaniem chorób pęcherza moczowego psów, w oparciu o wybrane przypadki kliniczne.

Materiał i metody

Opisane w artykule przypadki kliniczne dotyczą psów skierowanych do Pracowni Endoskopowej Katedry Chorób Wewnętrznych z Kliniką Koni,...