Diagnostyka zakażeń bakteryjnych układu oddechowego u psów i kotów
Badanie bakteriologiczne
Pobieranie materiału
Podstawowym sposobem pozyskiwania materiału do wspomnianych badań jest pobieranie wymazów. W przypadku infekcji układu oddechowego wymazy pobierane mogą być praktycznie jedynie z nosa. Po pobraniu powinny być one schłodzone. Należy jednak pamiętać, że mimo schłodzenia większość bakterii pokrywających wacik ginie w ciągu 24 godzin. Zastosowanie podłoży transportowych przedłuża ten czas przynajmniej do 48 godzin (10).
Techniką umożliwiającą pozyskiwanie materiału do badań bakteriologicznych bezpośrednio z płuc jest metoda biopsji cienkoigłowej. Jest to zarówno technika diagnostyczna, jak i terapeutyczna. Miejsce wkłucia igły znajduje się w siódmej – ósmej przestrzeni międzyżebrowej na wysokości dwóch trzecich wysokości klatki piersiowej. Powinno być ono przygotowane jak pole operacyjne. Materiał powinien być pobierany igłą o rozmiarze 25-27 i długości 1,5 cala, połączoną z jałową strzykawką. Płyn bezpośrednio po pobraniu powinien zostać przekazany do badania bakteriologicznego i cytologicznego (11). Powikłaniem nieumiejętnie przeprowadzonej biopsji klatki piersiowej mogą być krwawienia do płuc lub rozwój odmy opłucnowej (12, 13).
U zwierząt z zaburzeniami dotyczącymi układu oddechowego, poddawanych badaniu endoskopowemu, wskazane jest pobieranie do badań mikrobiologicznych popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych. Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe (bronchoalveolar lavage – BAL) służy do pobierania materiału z oskrzeli i pęcherzyków płucnych (14-17). Jest to metoda stosowana w medycynie człowieka i w medycynie weterynaryjnej, która umożliwia m.in.: analizę cytologiczną, mikrobiologiczną, biochemiczną, immunologiczną oraz mineralogiczną pobranego płynu (15, 18-20).
Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe (BAL)
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
