Diagnostyka ultrasonograficzna niecieniującego radiograficznie ciała obcego w tkankach miękkich – opis przypadku

Kłoski traw to jedne z częściej występujących ciał obcych w tkankach miękkich u zwierząt domowych, zarówno u psów, jak i u kotów (1, 3, 10, 12). Spotykane są zazwyczaj u zwierząt aktywnych, bawiących się bądź pracujących w terenie, które mają częsty kontakt z terenami trawiastymi (3, 5, 10). W zależności od regionu świata, z którego pochodzą dotyczące tej tematyki doniesienia naukowe, wśród najczęściej wspominanych ciał obcych należą trawy z gatunków: Avena, Horodeum, Stipa i Setaria spp. (5, 10). Długa sierść zwierząt oraz ostry i zakrzywiony kształt wąsów kłosów sprzyjają ich uwięźnięciu, a następnie perforacji naskórka i dalszego przedostania się ciała obcego do tkanki podskórnej i tkanek głębiej położonych (5, 10). W następstwie tego dochodzi zazwyczaj do obrzęku tkanek miękkich oraz rozwoju stanu zapalnego, połączonego z tworzeniem przetok i wypływem ropnym (1, 4, 6).

Tab. 1. Przykłady ciał obcych w tkankach miękkich stwierdzanych dotychczas u psów i kotów

Do najczęstszej lokalizacji zmian zalicza się: okolicę podeszwową kończyn, okolicę mostkową, nos, oczy, uszy i pachwiny (1, 3, 5, 10, 12). Nierzadko w takich przypadkach wyraźne objawy kliniczne nie pojawiają się od razu, co powoduje, że właściciel zwierzęcia nie planuje wizyty u lekarza weterynarii (10). Wydłuża to czas decyzji o podjęciu działań diagnostycznych, w tym odnośnie do zastosowania obrazowania radiograficznego czy też ultrasonograficznego.

W wielu przypadkach niecieniujących ciał obcych badanie radiologiczne okazuje się niewystarczające do postawienia ostatecznego rozpoznania (4, 6). Wówczas nadrzędną metodą badania staje się badanie ultrasonograficzne, które jest przydatne nie tylko w identyfikacji ciał obcych, ale też pozwala na ich usunięcie pod kontrolą USG (9, 10). Z tego względu autorzy pracy chcą przybliżyć zalety badania ultrasonograficznego w przypadku podejrzenia obecności niecieniującego ciała obcego w tkankach miękkich.

Tab. 2. Najczęstsza lokalizacja anatomiczna cia...