Diagnostyka różnicowa ostrych biegunek
Przyczyny ostrych biegunek
Biegunka z definicji to zwiększenie płynności kału, jest często związana ze zwiększeniem częstotliwości defekacji oraz objętości stolca (1). Jest to często występujący, nieswoisty objaw różnych chorób u psów, o podłożu zakaźnym i niezakaźnym (m.in.: metaboliczne, endokrynologiczne, nietolerancje pokarmowe, nieswoiste zapalenia, pasożytnicze). Może występować z innymi objawami z przewodu pokarmowego lub innych układów, w zależności od tła. Biegunki dzielimy ze względu na przebieg: ostre i przewlekłe, a także pochodzenie: jelito cienkie i jelito grube lub mieszane (tab. 1). Poza tym wyróżniamy rodzaje (ze względu na mechanizm patofizjologiczny): osmotyczne (obecność cząstek aktywnych osmotycznie, powodujących ściąganie wody do światła jelit, np. zespoły złego wchłaniania), sekrecyjne (wzmożona aktywność wydzielnicza przez stymulację krypt enterocytów; np. zakażenia bakteryjne), motoryczne (zaburzenia motoryki, np. IBD, chłoniak) (2).
Jest wiele przyczyn mogących prowadzić to powstania ostrej biegunki, jednak czasem objaw ten pozostaje bez dokładnego rozpoznania (ograniczenia finansowe i diagnostyczne), a podstawą leczenia jest stabilizacja pacjenta i podanie leków objawowo oraz płynoterapia. Oprócz powszechnie występujących i znanych wirusów, bakterii i pasożytów (wirus nosówki, parwowirus, koronawirus, wirus białaczki kotów, Campylobacter, Salmonella, E. coli, Clostridium perfringens i C. difficile, Leptospira, Giardia, nicienie, włosogłówka, tasiemce), w ostrych biegunkach u psów są izolowane psi kobowirus i norowirus, które mogą mieć związek z występowaniem zaburzeń jelitowych (3). Zarówno te popularne, jak [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
