Diagnostyka i leczenie roponercza – opis przypadku - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Diagnostyka i leczenie roponercza – opis przypadku

Charakterystycznym objawem omawianej jednostki chorobowej jest ropomocz. Ropomocz może jednak nie być związany z zakażeniem układu moczowego, a z ropniem gruczołu krokowego u samców lub z ropomaciczem u samic. Badaniem ułatwiającym lokalizację miejsca pochodzenia wydzieliny jest cystocenteza, dzięki której otrzymana próbka moczu pochodzi bezpośrednio z pęcherza moczowego, więc pozbawiona jest zanieczyszczeń z układu rozrodczego oraz z dolnych odcinków układu moczowego. W trakcie wykonywania cystocentezy pacjenta przytrzymuje się w pozycji leżącej na grzbiecie. Palpacyjnie lub pod kontrolą USG lokalizuje się pęcherz moczowy, następnie ocenia się jego wielkość i oczyszcza powierzchnię skóry alkoholem. Igłę (22G, długość 2,5-3,5 cm) podłączoną do strzykawki (najwygodniejsza objętość to 2 ml lub 5 ml – mały opór tłoka) wprowadza się przez powłoki brzuszne do pęcherza, tak aby przebiła ona ścianę pęcherza skośnie w kierunku dogrzbietowo-ogonowym. W ten sposób w miarę kurczenia się pęcherza moczowego koniec igły będzie pozostawał w jego świetle.

W przypadku roponercza badanie laboratoryjne moczu wykazuje znacznie zwiększoną liczbę krwinek białych i bakterii w jego osadzie. Posiew moczu jest badaniem niezbędnym u każdego zwierzęcia z objawami urologicznymi. Badanie bakteriologiczne powinno obejmować ocenę jakościową i ilościową. Jeżeli próbkę pobiera się przez cewnikowanie, liczbę bakterii <1000 w 1 ml uznaje się za skutek zanieczyszczenia próbki. Natomiast po pobraniu moczu przez nakłucie pęcherza moczowego liczba ta wynosi <100 bakterii w 1 ml. Podane wartości dotyczą psów (5).

Wskazane jest również przeprowadzenie podstawowych badań laboratoryjnych krwi. W badaniu morfologicznym stwierdza się leukocytozę z przesunięciem obrazu w lewo. Przy roponerczu jednostronnym w badaniu biochemicznym wartości mocznika i kreatyniny mogą nie wykazywać odchyleń od norm fizjologicznych, natomiast przy roponerczu obustronnym są one zazwyczaj wyraźnie podwyższone.

Bad...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy