Diagnostyka i leczenie pasożytów wewnętrznych u gadów
Inwazje innych nicieni skutkują zazwyczaj nasilonymi objawami ze strony przewodu pokarmowego i znacznym osłabieniem, co w połączeniu ze stresem lub błędami w utrzymaniu zwierząt (np. zbyt niska temperatura w terrarium) może doprowadzić nawet do śmierci gada.
W przypadku większości gadów zarażonych nicieniami lekiem z wyboru jest fenbendazol, charakteryzujący się najwyższym bezpieczeństwem stosowania i szerokim spektrum działania. Iwermektyna uważana jest za mniej bezpieczną od fenbendazolu, zwłaszcza dla żółwi, dla których może być toksyczna. U kameleonów zaś może powodować odbarwienia w miejscu podania.
Stwierdzane w kale węży mięsożernych jaja tasiemców z rodzaju Hymenolepis pochodzą zazwyczaj ze zjedzonych gryzoni i powinny być traktowane jako pseudopasożyty. Wskazane jest powtórzenie badania kału po kilku dniach, by wykluczyć zarażenie węża. W przypadku powtórnego wyniku dodatniego wskazane jest podanie prazikwantelu w dawce 8-15 mg/kg m.c. z powtórzeniem terapii po 2-3 tygodniach (7, 9).
W przypadku stwierdzenia obecności pasożytów oprócz zastosowania leczenia farmakologicznego bardzo duże znaczenie mają: zaostrzenie reżimu sanitarnego w hodowli, dokładne mycie i dezynfekcja wyposażenia terrarium oraz podniesienie temperatury. Często w przypadkach cięższych konieczne jest leczenie wspomagające w postaci płynoterapii i zastosowania osłonowo antybiotyku na czas gojenia się uszkodzeń ściany jelita.
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
