Dermatozy endokrynne psów – wybrane jednostki najczęściej spotykane w praktyce klinicznej - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Dermatozy endokrynne psów – wybrane jednostki najczęściej spotykane w praktyce klinicznej

Nadczynność kory nadnerczy

Z chorobą Cushinga spotykamy się w codziennej praktyce klinicznej stosunkowo często, a jej rozpoznanie zwykle nie nastręcza większych trudności. Mimo konkretnych objawów klinicznych choroby, nierzadko to właśnie zmiany skórne bywają główną przyczyną konsultacji lekarskiej, a o towarzyszącej poliurii i polidypsji dowiadujemy się dopiero z przeprowadzonego w trakcie wizyty wywiadu. Choroba może wystąpić spontanicznie, gdy jest wynikiem mikro-/makrogruczolaka przysadki wydzielającego w nadmiarze hormon kortykotropowy bądź, znacznie rzadziej, czynnego hormonalnie guza kory nadnercza. Jatrogenna choroba Cushinga jest wynikiem przyjmowania egzogennych glikokortykosteroidów.

Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z chorobą Cushinga pochodzenia przysadkowego, nadnerczowego czy jatrogenną, jej objawy są takie same.

Spontaniczna choroba Cushinga występuje zazwyczaj u psów w średnim wieku i starszych. Predysponowane rasy to m.in.: jamniki, pudle czy Yorkshire teriery, choć w praktyce spotykamy się z chorobą u różnych ras oraz psów nierasowych. Psy mniejszych rozmiarów często wykazują więcej klasycznych objawów chorobowych i są one zwykle bardziej wyraźne niż u większych psów.

Objawów klinicznych choroby jest wiele, w większości wynikają z nadmiernej produkcji kortyzolu i jego wpływu na tkanki, narządy oraz jego działania immunosupresyjnego.

Poliuria i polidypsja bywają często objawami zwiastunowymi i poprzedzają wystąpienie wyraźnych zmian skórnych od 6 do 12 miesięcy. Doświadczonym lekarzom już sama ocena sylwetki psa po wejściu do gabinetu może nasuwać podejrzenie choroby. Charakterystyczny obwisły, duży brzuch jest wynikiem redystrybucji tkanki tłuszczowej do jamy brzusznej, hepatomegalii oraz atrofii i osłabienia mięśni. Atrofia tkanki łącznej sprawia, że skóra staje się bardzo cienka, pozbawiona elastyczności, niekiedy wręcz pergaminowa, a przez to bardzo podatna na uszkodzenia. Przez cienką skórę na brzuchu jest wyraźni...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy