Dermatozy cynkozależne i acrodermatitis u psów

Zespół II – nabyta dermatoza cynkozależna (Typ II):

Występowanie

Typ II dermatozy cynkozależnej występuje u szczeniąt szybkorosnących, które są żywione karmą niezbilansowaną. W takich karmach występuje albo niedobór cynku, albo zawierają one wysokie stężenia fitynianów i wapnia. Zarówno fityniany, jak i duże stężenia wapnia, hamują wchłanianie cynku z jelit. Stwierdzono również, że psy pojone wodą z wysokim stężeniem żelaza, mogą wykazywać objawy dermatozy cynkozależnej, to znaczy, że żelazo hamuje też wchłanianie cynku z przewodu pokarmowego.

Zespół II dermatozy cynkozależnej bardzo często występuje w przebiegu chorób przewodu pokarmowego, np. przewlekła biegunka lub choroby zapalne jelit. W tych chorobach obserwuje się zaburzenie procesów wchłaniania z jelit (zespoły złego wchłaniania) (1, 4-6, 8). Typ II dermatozy cynkozależnej występuje najczęściej u dogów niemieckich, dobermanów, owczarków niemieckich, labradorów retrieverów, jak również u beagli i boston terierów (1).

Objawy kliniczne

Podstawowym objawem zespołu II jest nadmierne rogowacenie skóry opuszek palcowych, grzbietu nosa i wokół oczu oraz kruchość pazurów. W ciężkich stanach choroby nadmierne rogowacenie może doprowadzić do pojawienia się pęknięć skóry i wtórnych infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Objaw „choroby twardej łapy” występujący w przebiegu tej choroby wynika z zaburzenia keratynizacji opuszek palcowych i przypomina u szczeniąt objawy skórne nosówki, a u dorosłych choroby autoimmunologiczne, takie jak pęcherzyca liściasta.

Rozpoznanie

Rozpoznanie dermatozy cynkozależnej typu I i II stawia się na podstawie informacji z wywiadu, badania klinicznego oraz wyniku badania histopatologicznego wycinka skóry. Oznaczanie stężenia cynku we włosach i surowicy są n...