Zastosowanie leczenia miejscowego (szamponoterapii) oraz suplementacji wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E) w leczeniu objawów atopowego zapalenia skóry
W związku z tym, że atopowe zapalenie skóry jest chorobą dożywotnią, szczególnego znaczenia nabiera odpowiednie postępowanie terapeutyczne. Leczenie może być prowadzone przyczynowo − jako odczulanie, czyli immunoterapia swoista, oraz objawowo (zwalczanie świądu i powikłań). Ta druga metoda jest zdecydowanie powszechniej stosowana.
Odnośnie do leczenia przeciwświądowego dostępnych jest wiele opcji terapeutycznych. W przypadku występowania u zwierzęcia silnego świądu i znacznego nasilenia objawów choroby niezbędne jest stosowanie leków o szybkim i silnym działaniu. Szybkie efekty można uzyskać oczywiście po zastosowaniu glikokortykosteroidów, ale w związku z efektami ubocznymi oraz dostępnymi na rynku alternatywnymi terapiami nie zaleca się ich długotrwałego stosowania. Do leczenia długotrwałego, w tym terapii proaktywnej, zalecane jest stosowanie oklacytynibu, lokivetmabu, kannabidiolu czy cyklosporyny (2, 11, 33, 34, 36, 37).
Ostatnio prowadzone są badania nad zastosowaniem komórek macierzystych w leczeniu AZS, co daje nadzieję na szybką ich komercyjną dostępność na rynku. Szczegółowe zasady dotyczące tych metod leczenia nie będą szczegółowo omawiane. W wielu przypadkach AZS występują powikłania związane z zakażeniami bakteryjnymi czy grzybiczymi, jak również zaburzenia rogowacenia naskórka, problemy te muszą być również właściwie leczone.
W przypadkach gdy objawy kliniczne są niewielkiego stopnia (wg CADESi 04 od 10 do 34), skuteczne może być leczenie miejscowe − głównie szamponoterapia – i ogólnoustrojowe z zastosowaniem substancji czynnych o słabszym działaniu (jak wielonienasycone kwasy tłuszczowe czy leki przeciwhistaminowe) (10). W artykule skupiono się nad zastosowaniem tego typu metod w terapii AZS.
[...]lub posiadają wykupioną subskrypcję.
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii