Wyłysienia u psów – canine alopecia

Wyłysienie nie jest chorobą, lecz objawem chorobowym polegającym na braku sierści (włosów) lub na obecności włosów o małej gęstości na określonych częściach ciała lub na całym ciele. Wyłysienie jest fizjologiczne u takich ras jak: grzywacz chiński, meksykański pies bezwłosy i amerykański terier bezwłosy. U grzywacza chińskiego brak włosów dotyczy całego ciała z wyjątkiem głowy, małżowin usznych i obwodowych części kończyn i ogona.

Przyczyn występowania wyłysień u psów jest wiele i dotyczą dużej grupy chorób. Do wyłysień dochodzi przy uszkodzeniu lub niedorozwoju struktur łodygi włosa, mieszka włosowego poprzez działanie czynników mających wpływ na fazy cyklu włosa.

Różnorodność czynników, których działanie prowadzi do wyłysień, sprawia, że nie ma jednoznacznego kryterium pozwalającego ustalić przyczynę. Istnieje zatem wiele podziałów wyłysień:

• przyczynowy;
• kliniczny;
• histopatologiczny;
• topograficzny.

Podział przyczynowy wyłysień:

• wyłysienia wrodzone (genodermatozy);
• wyłysienia nabyte.

Z punktu widzenia klinicznego wyłysienia dzielą się na:

• ogniskowe (jednoogniskowe i wieloogniskowe);
• uogólnione symetryczne i niesymetryczne;
• z objawami zapalenia i bez objawów zapalenia;
• przebiegające ze świądem lub bez świądu.

Podział kliniczny wyłysień zdaje się bardziej czytelny, ponieważ wymusza na nas stosowanie określonego planu diagnostycznego. Brak algorytmu postępowania w przypadku wyłysień łatwo prowadzi do błędów diagnostycznych, których skutki mogą być trudne do usunięcia.

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas