Świąd skóry u kotów – postępowanie diagnostyczne
Świąd skóry to jedna z najczęstszych przyczyn konsultacji dermatologicznych kotów. Objaw ten, definiowany jako „nieprzyjemne uczucie wyzwalające potrzebę drapania”, może manifestować się u tego gatunku również w postaci wzmożonego wylizywania sierści oraz nadmiernego wygryzania lub ocierania się o przedmioty.
Nasilenie zachowań pielęgnacyjnych u kotów zwykle bywa niezauważane przez właścicieli, gdyż zwierzęta te wylizują się głównie w ukryciu lub w momencie, gdy nie są obserwowane. Opiekunowie kotów równie często nie postrzegają tych zachowań jako przejawu świądu, dlatego zdarza się, że głównym powodem konsultacji, z jakim zgłaszają się oni do lekarza weterynarii, są przeczosy i wyłysienia, a nie świąd (4, 9, 10).
Świąd towarzyszy wielu chorobom skóry, zarówno o podłożu alergicznym, pasożytniczym, jak i infekcyjnym (tab. 1) (2, 4). Ustalenie jego przyczyny pierwotnej jest warunkiem doboru skutecznego leczenia, jednakże ilość możliwych czynników wyzwalających ten objaw czyni ten proces niezwykle trudnym i długotrwałym.

Z uwagi na powyższe, w niniejszym artykule przedstawiono algorytm postępowania diagnostycznego w przypadku świądu skóry u kotów, który realizowany według metody „krok po kroku” pozwoli na unikniecie błędów na drodze do postawienia właściwego rozpoznania (Algorytm).
Wywiad
Pierwszym elementem procedury diagnostycznej zawsze powinien być szczegółowy wywiad z właścicielem zwierzęcia. Uzyskane dzięki niemu informacje pozwalają na sporządzenie listy diagnostyki różnicowej, która ukierunkowuje, a tym samym ułatwia dalsze postępowanie (2, 4, 8). Aby nie pominąć żadnej ważnej kwestii, w trakcie wizyty warto posługiwać się gotowym zestawem pytań. Przeprowadzenie samego wywiadu może trwać nawet kilkanaście minut, dlatego też na wizytę dermatologiczną należy uprzednio zarezerwować odpowiednio dużo czasu i poinformować o tym właściciela.
W trakcie wywiadu należy uzyskać informacje na temat:
- wieku zwierzęcia w momencie pojawienia się świądu po raz pierwszy,
- stopnia jego nasilenia,
- obecności innych towarzyszących mu objawów oraz cykliczności ich występowania.
Pytania powinny również dotyczyć:
- warunków życia kota,
- jego żywienia,
- ogólnego stanu zdrowia,
- stosowanych leków i uprzednio przebytych chorób.