Pododermatitis u psów − obserwacje własne
Jak postępować w rozpoznawaniu choroby?
Istotnymi elementami postępowania lekarskiego są:
- wywiad kliniczny,
- badanie pacjenta
i w dalszej kolejności badania dodatkowe, jak:
- trichogram,
- ocena zeskrobiny powierzchownej i głębokiej,
- odciskowy preparat cytologiczny
- i niezbędne w trudnej diagnozie badanie histopatologiczne.
W przebiegu chorób podłoża endokrynologicznego, autoimmunologicznego istotna jest również ocena parametrów morfologicznych i biochemicznych krwi pacjenta.
Ocena mikroskopowa preparatu odciskowego pozwala na wstępną identyfikację morfologiczną bakterii lub grzybów. W stanach przewlekłych zaleca się wykonanie posiewu bakteriologicznego lub mykologicznego. W przebiegu chorób autoimmunologicznych niezbędnym badaniem wydaje się być biopsja zmienionej chorobowo skóry u pacjenta. Natomiast zeskrobina głęboka i badanie mikroskopowe włosa uważa się za skuteczne w rozpoznaniu pododemodekozy.
Badania w kierunku endokrynopatii przyczyniających się do rozwoju pododermatitis są wskazane szczególnie u pacjentów starszych lub u zwierząt predysponowanych do występowania tych chorób.
Leczenie
Wielu lekarzy weterynarii w leczeniu pododermatitis napotyka olbrzymie problemy związane z nawracającymi ropnymi zakażeniami skóry oraz malasseziozą. Często wynika to ze źle dobranego leczenia, tj. stosowania jedynie preparatów o działaniu miejscowym lub samych preparatów o działaniu ogólnoustrojowym. Z obserwacji własnych autora wynika, że zastosowanie odpowiedniej kombinacji schematów z użyciem omawianych grup leków może [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
