Otitis externa – nawracający problem. Przypadek kliniczny
Głównymi objawami zapalenia zewnętrznego kanału słuchowego zauważanymi przez właściciela są:
- potrząsanie głową,
- świąd okolicy małżowiny usznej
- oraz wtórne samouszkodzenia skóry,
- nieprzyjemny zapach
- oraz bolesność.
Z punku widzenia klinicznego – duża ilość ciemnej wydzieliny lub ropa, nadżerki oraz rozpulchnienie skóry w zewnętrznym kanale słuchowym, krwiaki małżowiny usznej oraz trudności w przeprowadzeniu badania otoskopowego ze względu na obecność wydzieliny i ból.
W prawidłowym leczeniu konieczne są: postawienie prawidłowego rozpoznania – problemu podstawowego, identyfikacja patogenów oraz wprowadzenie odpowiedniego leczenia. W przypadku obecności biofilmu stosowanie antybiotyków może okazać się nieskuteczne, dlatego ważne jest, aby uprzednio zniszczyć jego strukturę. Najczęściej stosowanymi substancjami czynnymi są jonofory, takie jak monenzyna i narazyna, adjuwanty antybakteryjne – N-acetylocysteina i Tris-EDTA.
Zaleca się zastosowanie tych substancji na kilkadziesiąt minut przed podaniem preparatu z antybiotykiem w celu zwiększenia skuteczności leczenia poprzez rozpuszczenie i częściowe uśnięcie nadmiernej ilości wydzieliny, uszkodzenie ściany komórkowej bakterii oraz ustalenie pH w zewnętrznym kanale słuchowym (w przypadku bakterii pożądane jest pH lekko zasadowe ok. 8). Tris-EDTA nie jest ototoksyczny i wykazuje działanie synergistyczne z: fluorochinolonami, gentamycyną, neomycyną [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii