Oklacytynib w dermatologii weterynaryjnej

Świąd jest jednym z ważniejszych objawów w dermatologii, towarzyszącym licznym chorobom skóry. Niewątpliwie jest on najważniejszy w chorobach tła alergicznego, powszechnie występuje w przypadku większości chorób pasożytniczych skóry, jest też obecny w chorobach bakteryjnych i grzybiczych. Zwalczanie świądu w chorobach alergicznych ma szczególne znaczenie. Są to choroby przewlekłe, z którymi zwierzęta borykają się przez całe swoje życie i dlatego tak istotny jest dobór odpowiedniej metody terapeutycznej, która umożliwi długotrwałą redukcję świądu.

Najważniejszą i najpowszechniej występującą chorobą tła alergicznego u psów jest atopowe zapalenie skóry (u kotów jego odpowiednikiem jest zespół atopowy). Choroba ta, o genetycznych uwarunkowaniach, towarzyszy choremu osobnikowi przez całe życie. Głównym motywem konsultacji w przypadku AZS jest bardzo silny świąd.

Leczenie atopowego zapalenia skóry może być prowadzone wieloma różnymi metodami, od leczenia przyczynowego z zastosowaniem immunoterapii swoistej czy znajdujących się obecnie w fazie badań klinicznych metod opartych na zastosowaniu komórek macierzystych, poprzez różnego typu objawowe leczenie przeciwświądowe. Ta ostatnia metoda – leczenie przeciwświądowe – jest najczęściej stosowana w leczeniu psów z AZS. W leczeniu chorób alergicznych stosuje się wiele leków, szczegółowe omówienie wszystkich z nich wykracza poza ramy niniejszego artykułu. Wspomnieć należy jednak, że najważniejszymi lekami przeciwświądowymi są:

glikokortykosteroidy (stosowane zarówno ogólnoustrojowo, jak i miejscowo) skuteczne w większości chorób przebiegających ze świądem (poza alergią pokarmową),

oklacytynib,

cyklosporyna,

leki przeciwhistaminowe,

pentoksyfilina,

wielonienasycone kwasy tłuszczowe

czy ostatnio stosowane – przeciwciała monoklonalne (lokiwetmab).

Każdy z wymienionych wcześniej leków przeciwświądowych posiada pewne właściwości ograniczające ich zastosowanie. Skutki uboczne długotrwałego poda...