Leiszmanioza i dirofilarioza – egzotyczne choroby skóry?

Wyszukaj w serwisie

Leiszmanioza i dirofilarioza – egzotyczne choroby skóry?

Diagnostyka

Brak jest specyficznych testów służących do szybkiego rozpoznawania inwazji D. repens. Diagnoza jest dokonywana w oparciu o stwierdzenie obecności mikrofilarii we krwi oraz ujemnego wyniku testu w kierunku obecności antygenów Dirofilaria immitis, który jest pasożytem układu krwionośnego i wywołuje chorobę zwaną robaczycą serca. Należy więc pamiętać, że podczas badania świeżego rozmazu krwi nie jest możliwa identyfikacja gatunkowa pasożytów, a czułość jest niska. Dlatego należy badać próbki krwi po ich zagęszczeniu w teście Knotta lub teście filtracji (8). Udowodniono związek pomiędzy liczbą mikrofilarii we krwi w zależności od pory dnia oraz roku.

Największą ich liczbę stwierdza się w porze wieczornej oraz na przełomie sierpnia i września (2). Ważną wskazówką diagnostyczną jest historia podróży w rejon basenu Morza Śródziemnego, choć coraz częściej stwierdza się dirofilariozę u zwierząt, które nigdy nie wyjeżdżały z kraju. Aby dokonać identyfikacji przynależności gatunkowej, należy zlecić wykonanie badania molekularnego (PCR) lub różnicowanie w oparciu o barwienie kwaśną fosfatazą (APh-S).

Leczenie

Leczenie powinno obejmować wszystkie zwierzęta, u których stwierdzimy obecność mikrofilarii we krwi obwodowej, bez względu na to, czy są obecne objawy, czy też nie, w celu ograniczenia rezerwuaru pasożyta, a w konsekwencji – zmniejszenia ryzyka zarażenia ludzi. Poza tym istnieje duże prawdopodobieństwo, że u zwierząt, u których stwierdzono mikrofilaremię, a brak jest objawów, pojawią się one w ciągu kolejnych kilku miesięcy w przypadku braku rozpoczęcia [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy