Główne dermatozy pasożytnicze u psów i kotów – aktualne informacje i obserwacje własne dotyczące rozpoznawania i leczenia
Chejletieloza
Chejletieloza jest chorobą świądową skóry, której przyczyną są trzy główne gatunki: Cheyletiella blakei zarażająca koty, Ch. yasguri występująca głównie u psów i Ch. parasitivorax u królików. Pomimo specyfiki gatunkowej do zarażenia może dochodzić pomiędzy zwierzętami różnych gatunków i człowiekiem. Pasożyt bytuje w powierzchownych warstwach naskórka i u podstawy włosów, nie wnikając głęboko do naskórka. Jaja są przytwierdzane do włosów na wysokości 2-3 mm materiałem w postaci nici podobnym do kokonu (8, 18, 26).
Wiodące objawy to świąd skóry oraz nadmierne złuszczanie naskórka w okolicy grzbietu. Nie stwierdza się dodatniej korelacji pomiędzy liczbą pasożytów a nasileniem objawów choroby. Najczęściej choroba występuje u starszych szczeniąt lub kociąt, rzadziej zaś u zwierząt dorosłych. W szczególnych przypadkach psy i koty mogą być nosicielami bezobjawowymi.
Trudności diagnostyczne u kotów mogą wynikać z niewzięcia pod uwagę chejletielozy u zwierząt ze słabo wyrażonymi objawami. Nadmierna pielęgnacja (objaw świądu), szczególnie w okolicy grzbietu, u kilku kotów, mających ze sobą kontakt, zawsze powinna nasuwać podejrzenie choroby. Bardziej specyficzne objawy to grudkowo-strupiaste zmiany zapalne, podobne do prosówkowego zapalenia skóry (26, 30).
Rozpoznanie choroby nie nastręcza problemów, ponieważ wykazanie postaci rozwojowych pasożyta w trichogramie (jaja z oprzędem), teście z taśmą samoprzylepną lub zeskrobinie skóry (nimfy, pasożyty dorosłe) przy zastosowaniu wszystkich metod daje 100-proc. pewność diagnostyczną (ryc. 10). Polecany jest również test wyczesywania, a zebrany materiał jest oglądany w mikroskopie pod 100-krotnym [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
