Główne dermatozy pasożytnicze u psów i kotów – aktualne informacje i obserwacje własne dotyczące rozpoznawania i leczenia
Świerzb drążący
Świerzb drążący jest zakaźną chorobą skóry powodowaną przez roztocza Sarcoptes scabiei. Szacuje się, że na całym świecie, każdego roku, choruje około 300 milionów osób. Poza gospodarzem w środowisku zewnętrznym świerzbowce szybko ulegają wysuszeniu, z możliwością przetrwania przez 55-67 godzin. W dogodnych warunkach środowiska świerzbowce mogą przeżywać nawet do kilku tygodni.
W temperaturze poniżej 20°C ich aktywność jest bardzo ograniczona i są praktycznie nieruchome. Silnie uaktywniają się w warunkach wyższej temperatury i wilgotności, zarażając przez bezpośredni kontakt z naskórkiem chorego zwierzęcia lub człowieka. Istnieje małe prawdopodobieństwo transmisji pasożytów przez ubranie czy posłanie (2, 4, 9, 15, 19, 28). Świerzbowce bytują w głębszych warstwach naskórka, gdzie przechodzą cykl rozwojowy.
Świerzb drążący jest chorobą występującą u zwierząt w bardzo młodym wieku, bo już u 1,5-miesięcznych szczeniąt. Pierwsze objawy kliniczne, świąd skóry i grudki, w okolicach małżowin usznych, klatki piersiowej, łokci, brzucha, stawów skokowych oraz palców, pojawiają się zwykle w okresie 2-3 tygodni od kontaktu z chorym zwierzęciem (ryc. 5). Postać ograniczona do jednej okolicy, np. jednej kończyny czy małżowiny usznej, występuje niezwykle rzadko.
W ciągu kilku miesięcy prawie zawsze rozwija się postać uogólniona. W takich przypadkach obserwuje się: obustronne wyłysienia i przerzedzenia włosów, rumień, zliszajowacenie skóry i nadmierne jej rogowacenie (ryc. 6). Wszystkim postaciom towarzyszy silna przeczulica skóry, prowadząca do [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
