Dwie dekady cyklosporyny w dermatologii weterynaryjnej

Obecnie, w związku z dużą dostępnością preparatów z cyklosporyną i obniżeniem ich ceny, metoda ta nie znajduje uzasadnienia i nie jest już powszechnie stosowana. Ponadto w celu redukcji dawki poprzez zwiększenie biodostępności leku stosowane jest równoczesne podawanie soku z grejpfruta wraz z cyklosporyną (1, 55). Odnoście innych interakcji ważne znaczenie ma wpływ cyklosporyny na makrocykliczne laktony (np. ivermektyną), co prowadzi do wzrostu stężenia tych leków w surowicy, a równoczesne podawanie z antybiotykami aminoglikozydowymi i trimetoprimem powoduje natomiast zwiększone ryzyko nefrotoksyczności tych leków (7). Cyklosporyna może być stosowana wraz z immunoterapią swoistą (odczulaniem), ponieważ nie zmniejsza jej skuteczności (17). Nie wpływa również na wyniki testów śródskórnych czy oznaczeń specyficznych przeciwciał IgE (18).

Podczas stosowania cyklosporyny możliwe jest wystąpienie różnych efektów ubocznych.

Dosyć często obserwowane są problemy dotyczące układu trawiennego, jak wymioty lub biegunki, i tego typu problemy mogą wystąpić u 1/3 leczonych psów (63). Obserwacje własne autorów oraz dane literaturowe wskazują, że tego typu problemy zwykle są krótkotrwałe i samoistnie ustępują po kilku dniach. By zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych objawów niepożądanych, zaleca się podawanie leku wraz z pokarmem, można również obniżyć dawkę do 1-2 mg/kg m.c. i stopniowo zwiększać ją do ostatecznej. Interesującym i często stosowanym sposobem ograniczenia występowania wymiotów po podaniu cyklosporyny jest jej uprzednie schłodzenie przed podaniem (49).

Zarówno schłodzenie leku, jak i podanie go z karmą przyczynia się do zwolnienia jego absorpcji i odpowiada za ograniczenie efektów niepożądanych, może jednak wpływać na skuteczność leczenia. W początkowym okresie, jeśli pojawią się wymioty, można je blokować lekami przeciwwymiotnymi, jak metaklopramid, który nie wpływa na farmakokinetykę cyklosporyny (55). Jeśli po kilku dniach stosowania po wypróbowaniu po...