Częściowa perikardiektomia u kota z włóknikowym zapaleniem worka osierdziowego
Przeprowadzenie zabiegu operacyjnego
W celu przygotowania pola operacyjnego sierść pacjenta wygolono od okolicy 1/2 szyi do 1/2 linii powłok brzusznych oraz od linii kręgosłupa do okolicy przekraczającej linię mostka. Skórę umyto i zdezynfekowano. Pacjenta ułożono na stole chirurgicznym w pozycji prawobocznej.
W celu lepszego wyeksponowania okolicy dostępu chirurgicznego i przestrzeni międzyżebrowej pod klatkę piersiową podłożono miękki pozycjoner w kształcie cylindrycznym. Dokładne miejsce wykonania dostępu chirurgicznego określono jako 5 p.m.ż. za pomocą badania USG.
Cięcie skórne poprowadzono pionowo w kierunku dobrzusznym, prostopadle do linii 1/4 dolnej klatki piersiowej, na długości ok. 3 cm, nieznacznie powyżej i poniżej części chrzęstych żeber. Po założeniu rozwieracza Gelpi tkankę podskórną oraz mięśnie odpreparowano z użyciem nożyczek Metzbaum. Krwawienie hamowano poprzez koagulację drobnych naczyń pęsetą bipolarną. Mięśnie międzyżebrowe przecięto z użyciem skalpela nr 11, uwidaczniając opłucną. Wykonano niewielkie nacięcie opłucnej pośrodkowo, które poszerzono z użyciem nożyczek Metzbaum w kierunku dogrzbietowym i dobrzusznym, uzyskując dostęp do klatki piersiowej z uwidocznieniem masywnej ilości tłuszczu osierdziowego i umiarkowanej objętości wysięku z jamy opłucnowej. Po zabezpieczeniu żeber sterylnymi kompresami zwilżonymi jałowym roztworem soli fizjologicznej do przestrzeni międzyżebrowej założono mały rozwieracz Gelpi i poszerzono dostęp. Następnie usunięto część tłuszczu osierdziowego, uwidaczniając masywnie zmieniony i pogrubiały worek osierdziowy. Z uwagi na technikę minitorakotomii i ograniczenie możliwości rozwarcia rany dostęp ograniczał się do wyeksponowania pożądanej części worka osierdziowego. Podtrzymując worek osierdziowy dwoma kleszczykami naczyniowymi, wykonano ok. 3 mm nacięcie osierdzia skalpelem [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
