Cukrzyca u psów i kotów – wykorzystanie badań laboratoryjnych w diagnostyce i postępowaniu z pacjentem

Podejrzenie występowania cukrzycy pojawia się u psów i kotów ras predysponowanych, w podeszłym wieku, u których wystąpiły typowe objawy: poliuria, polidypsja i polifagia. U kotów wychodzących lub w przypadku, gdy w domu przebywa kilka kotów, objawy poliurii i polidypsji mogą pozostać niezauważone. U tych zwierząt zauważalne przez właściciela są inne objawy, takie jak wycieńczenie lub apatia. Bywa też tak, że żadne objawy nie są zauważane przez właścicieli, a podejrzenie cukrzycy stawia się na podstawie zmian wartości parametrów laboratoryjnych podczas kontrolnego badania krwi.

W postępowaniu diagnostycznym pomocne są profile biochemiczne, badanie morfologiczne oraz badanie ogólne moczu z osadem. Szczególnie pomocne są profile typowe dla pacjentów cukrzycowych, geriatrycznych lub pełne profile zawierające szereg pomocnych parametrów. Hiperglikemia i glukozuria to pierwsze wskazanie w wynikach badań laboratoryjnych do podejrzenia cukrzycy i prowadzenia ewentualnie dalszej diagnostyki. Wysoki poziom glukozy zarówno we krwi, jak i w moczu, należy interpretować ostrożnie, zwłaszcza u kotów. Stres może powodować silną hiperglikemię oraz przemijającą glukozurię.

W przypadku braku możliwości szybkiego zbadania poziomu glukozy we krwi ważne jest, aby do laboratorium została przesłana surowica odwirowana w odpowiednim czasie od pobrania lub krew pobrana na fluorek sodu. Aby szybko ustalić, czy glukozuria jest przyczyną poliurii i polidypsji, w gabinecie można zbadać obecność glukozy w moczu poprzez użycie paska do badania moczu. Wartość glukozy 7,2 mmol/l (130 mg/dl) wskazuje na podejrzenie cukrzycy. Przy wartościach około 10 mmol/l (180 mg/dl) u psa oraz 11,1 mmol/l (200 mg/dl) u kota występuje poliuria, a następnie polidypsja. Po...