Ciała obce w przełyku psów i kotów – postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne
Jedną z przyczyn konsultacji gastroenterologicznych w praktyce lekarsko-weterynaryjnej małych zwierząt są ciała obce w przełyku. Niestety na podstawie podstawowych sposobów badania, takich jak: oglądanie oraz omacywanie, są one trudne do rozpoznania, a bardzo często ich zdiagnozowanie wymaga zastosowania badania radiologicznego i/lub endoskopii.
Ciała obce umiejscawiające się w przełyku są najczęstszą przyczyną utrudnionego połykania i zwracania pokarmu (tzw. wymiotów rzekomych). Wśród zwierząt towarzyszących człowiekowi ciała obce w przełyku częściej spotykane są u psów niż u kotów. Wynikać to może z odmiennych zachowań pokarmowych tych zwierząt. Psy z reguły pobierają pokarm łapczywie, stosunkowo szybko go połykając. Natomiast koty jedzą powoli i dokładnie gryzą pobrany pokarm. Predysponowane są psy ras małych, np.: yorkshire terriery czy west highland white terriery. W przełyku istnieją pewne miejsca predylekcyjne, w których ciała obce mogą się klinować. Są to obszary o zmniejszonej rozciągliwości (np.: okolica wpustu do klatki piersiowej, okolica podstawy serca i okolica rozworu przepony) oraz wrodzone lub nabyte zwężenia światła przełyku.
Ciałami obcymi mogącymi lokalizować się w przełyku u psów i kotów w większości przypadków są kości, najczęściej drobiowe. Innymi ciałami obcymi stwierdzanymi w przełyku są: haczyki wędkarskie, kamienie, kawałki drewna, pilobezoary, tkaniny, tasiemki, igły, wykałaczki, zabawki oraz specjalne żujki do czyszczenia zębów dla psów i kotów. W zależności od wielkości zwierzęcia i wielkości ciała obcego mogą one prowadzić do częściowej lub całkowitej niedrożności przełyku. Ciała obce zaczopowane w przełyku drażnią błonę śluzową, powodując stan zapalny, a następnie na skutek [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
