Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP – ang. feline infectious peritonitis) – jak właściwie zdiagnozować chorobę?

Forma bezwysiękowa choroby jest trudna do rozpoznania. Mogą jej towarzyszyć jedynie objawy nieswoiste, takie jak: gorączka, apatia, osłabianie. W miarę jak choroba postępuje i w narządach wewnętrznych formują się ziarniniaki, dochodzi do rozwoju bardziej specyficznych zaburzeń. Zmiany chorobowe w nerkach mogą powodować ich powiększenie. Ziarniniaki w jelitach mogą być przyczyną przewlekłych biegunek i wymiotów, którym towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych kreskowych. Taki stan często może być mylnie brany za proces nowotworowy. U niektórych kotów dochodzi do rozwoju ropno-ziarniniakowego zapalenia płuc z silną dusznością. Zaburzenia okulistyczne obejmują: zapalenie tęczówki i naczyniówki z nierównomiernym rozszerzeniem źrenic, nagłą utratę wzroku, krwotoki do gałki ocznej oraz odklejenie siatkówki (10).

U około 10% kotów z FIP notuje się objawy neurologiczne. Najczęściej manifestują się: niezbornościami, przeczulicą, zezem, drgawkami, zmianą zachowania oraz deficytami nerwów czaszkowych (11).

Możliwości diagnostyki FIP

Rozpoznanie zakaźnego zapalenia otrzewnej jest trudne i wymaga wzięcia pod uwagę wielu czynników, jak i przeprowadzenia licznych badań diagnostycznych. Pierwszym elementem postępowania diagnostycznego jest dokładny wywiad z właścicielem zwierzęcia, podczas którego należy ustalić, jaki jest wiek kota, jego pochodzenie i sposób utrzymania. Chorobę najczęściej notuje się u kotów młodych, pochodzących ze schronisk lub hodowli/domostw o dużym zgęszczeniu.

Kolejnym krokiem jest badanie kliniczne pacjenta. Występowanie nieswoistych objawów klinicznych, zwłaszcza nawracającej, niereagującej na antybiotyki gorączki, obecność płynu w jamie otrzewnowej lub jamie opłucnowej, zmiany w gałce ocznej lub objawy neurologiczne powinny nasuwać podejrzenie FIP.