Wykorzystanie szybkich testów immunochromatograficznych oraz metody PCR w wykrywaniu wirusów szczepionkowych (CPV, CDV CAV) w kale i wymazach z worka spojówkowego psów poddawanych wakcynacji
Parwowiroza, nosówka oraz zakaźne zapalenie wątroby (choroba Rubartha) są zakaźnymi, potencjalnie śmiertelnymi chorobami psów.
Parwowirus psi (CPV)
Parwowirus psi (CPV) jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie. Badania Wójcik i wsp. (1) wykazały, że w Polsce najczęściej występującym szczepem CPV w populacji psów jest CPV-2b, wykryty u 80% przebadanych pod tym kątem zwierząt. Szczep CPV-2a wykryto w 17% przypadków, natomiast stosunkowo najrzadziej wykrywany jest CPV-2c.
Na zakażenie wrażliwe są psy w każdym wieku, nieposiadające ochronnego poziomu przeciwciał przeciwko wirusowi. Najcięższy przebieg choroby jest notowany u szczeniąt w wieku od ok. 6 tygodni (początek luki immunologicznej) do 4.-6. miesiąca życia (2). Śmiertelność nieleczonych zwierząt jest bardzo wysoka i wynosi nawet ok. 90%.
Parwowirus psi wykazuje powinowactwo do szybko dzielących się komórek, m.in. szpiku kostnego, nabłonka jelitowego, miocytów serca czy też komórek rozwijającego się płodu (2, 3). Wnika do organizmu drogą alimentarną, replikuje przede wszystkim w kryptach jelita cienkiego i jest wydalany z kałem już od trzeciego dnia po zakażeniu. Pierwsze objawy choroby można zaobserwować po upływie tygodnia od kontaktu psa z wirusem (2-4). Obejmują one wymioty i biegunkę, w następstwie których dochodzi do postępującej utraty białek, rozwoju hipoalbuminemii oraz silnego odwodnienia, efektem których mogą być upadki zakażonych zwierząt (6).
Parwowirozę należy brać pod uwagę w każdym przypadku wystąpienia objawów z przewodu pokarmowego, zwłaszcza u młodych, nieszczepionych psów. [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii