Rola kleszczy Ixodes ricinus w transmisji „nowych patogenów” psów i kotów
Ixodes ricinus – chorobotwórczość
Kleszcze Ixodes ricinus (Acari: Ixodidae) są najbardziej rozpowszechnionymi pajęczakami w Europie. Są one wektorem licznych patogenów będących przyczyną szeregu chorób odkleszczowych. Czynniki patogenne mogą być przenoszone pomiędzy rożnymi pokoleniami i/lub stadiami rozwojowymi w cyklu życiowym pajęczaków. Ślina jest główną drogą przenoszenia czynników chorobotwórczych. Omawiane kleszcze mogą przenosić m.in.: Babesia spp., Borrelia spp, Ehrlichia spp., Anaplasma spp., Rickettsia spp., flawiwirusy i inne. Pojedynczy kleszcz może przenosić więcej niż jeden patogen, co często prowadzi do występowania objawów klinicznych nietypowych dla jednej choroby (1).
Chorobotwórczość I. ricinus może wynikać także z samej ich obecności i długotrwałego utrzymywania się na powłokach ciała zwierząt. Przy silnej infestacji, w skrajnych przypadkach, u zwierzęcia opadniętego pajęczakami, może rozwinąć się niedokrwistość. Obecności kleszczy wbitych w skórę może towarzyszyć świąd, następstwem którego jest drapanie i uszkodzenie skóry i zakażenie powstałych ran prowadzące do formowania mikroropni.
Celem artykułu było przedstawienie roli kleszczy Ixodes ricinus w transmisji nowych patogenów mogących być przyczyną chorób wektorowych u psów i kotów w Europie i w Polsce.
Neoerlichioza
Candidatus Neoehrlichia mikurensis są wewnątrzkomórkowymi Gram-ujemnymi bakteriami przenoszonymi przez kleszcze I. ricinus, wykazującymi tropizm do komórek śródbłonka naczyniowego (16). Przyjmuje się, że drobnoustroje te są spokrewnione z riketsjami Anaplasma, Ehrlichia czy Wolbachia, niemniej jednak ich ostateczna klasyfikacja taksonomiczna nie została ustalona, podobnie jak nie do końca [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
