Nowe gatunki kleszczy w Polsce – czy faktycznie jest czego się bać?
Kleszcze są pajęczakami należącymi do podgromady roztoczy (łac. Acari). Są to ektopasożyty ludzi i zwierząt, wśród których wyróżnia się rodzinę kleszczy twardych (łac. Ixodidae), częściowo okrytych pancerzem, oraz kleszczy miękkich – obrzeżkowatych (łac. Argasidae) pozbawionych pancerza.
Na świecie rozpoznano około 900 gatunków kleszczy, z czego 77 w samej Europie (1). Kleszczem o największym znaczeniu, z punktu widzenia medycyny człowieka w Polsce, jest Ixodes ricinus. Kleszcze zdolne są do pasożytowania na wielu gatunkach kręgowców. Przyczepione do powłoki ciała, mogą być zawlekane w obszary dotychczas od nich wolne. W Polsce kleszcze pasożytujące na kotach i psach należą do rodziny Ixodidae – kleszczy twardych. Ich główne gatunki należą do rodzajów Ixodes i Dermacentor (2).
Nimfy oraz postaci dorosłe kleszczy twardych posiadają cztery pary odnóży, a larwy trzy. Rozwój kleszczy twardych obejmuje stadium jaja, następie larwy, nimfy do postaci dorosłej. Przemiana do kolejnego stadium rozwojowego oraz składanie jaj przez samice odbywają się w środowisku zewnętrznym, na podłożu, a nie, jak się powszechnie sądzi, na zwierzęciu podczas ssania przez pajęczaki krwi. Przy warunkach klimatycznych, jakie panują w Europie Środkowej, rozwój kleszczy trwa średnio 2-3 lata. Na długość tego okresu wpływ mają zarówno temperatura, wilgotność powietrza, jak i dostępność żywicieli.
Kleszcze zamieszkują wszystkie typy środowisk lądowych: od obszarów tropikalnych po rejony górskie. Spotykane są zarówno na terenach wilgotnych, jak i na stepach i pustyniach. Preferowanymi ich siedliskami są lasy mieszane, z gęstymi zaroślami, a także parki i ogrody porośnięte krzakami, krzewami i gęstą trawą. Larwy występują przeważnie na niskiej trawie lub na warstwie liści, podczas gdy nimfy i dorosłe kleszcze na wyższej roślinności (do wysokości około 1,50 m).
Chorobotwórczość kleszczy
Kleszcze są wektorami licznych patogenów będących przyczyną szeregu chorób zakaźnych i inwazyjny...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2787 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niektóre spostrzeżenia dotyczące techniki pozyskiwania i separacji zarodków u krów dawczyń
Bezkrwawa metoda pozyskiwania zarodków u bydła funkcjonuje w praktyce terenowej od blisko 50 lat. Polega ona na bezkrwawym wypłukaniu zarodków między 6. a 8. dniem po rui, to jest w okresie, w którym zarodki w stadium moruli do blastocysty są dostępne w świetle rogów macicy. Wcześniejsze oraz późniejsze pozyskiwanie zarodków nie jest praktykowane. Stosunkowo prosta […]
Niektóre spostrzeżenia dotyczące techniki pozyskiwania i separacji zarodków u krów dawczyń
Bezkrwawa metoda pozyskiwania zarodków u bydła funkcjonuje w praktyce terenowej od blisko 50 lat. Polega ona na bezkrwawym wypłukaniu zarodków między 6. a 8. dniem po rui, to jest w okresie, w którym zarodki w stadium moruli do blastocysty są dostępne w świetle rogów macicy. Wcześniejsze oraz późniejsze pozyskiwanie zarodków nie jest praktykowane. Stosunkowo prosta […]
Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Zasady antybiotykoterapii oraz charakterystyka penicylin i cefalosporyn
Antybiotyki są jedną z najczęściej stosowanych grup leków u świń. Ich skuteczność jest jednak w dużej mierze uzależniona od przestrzegania podstawowych zasad racjonalnej terapii, w innym przypadku antybiotykoterapia może w dłuższej perspektywie przynieść więcej szkody niż pożytku. Racjonalna antybiotykoterapia stanowi istotny problem w praktyce lekarza weterynarii, który niejednokrotnie staje przed dylematem – „czy włączyć antybiotyk” […]
Przegląd najczęściej stosowanych niesterydowych leków przeciwzapalnych u koni. Czy wiemy coś nowego?
Izomeryczne formy COX Zidentyfikowano dwie różne formy izomeryczne COX – konstytutywne COX-1 i induktywne COX-2. COX-1 znaleziono w prawie wszystkich tkankach ciała. Bierze on udział w produkcji prostaglandyn mających właściwości „trzymające organizm w jedności”, takie jak zapewnianie integralności błony śluzowej żołądka i jelit czy kontrola nerkowego przepływu krwi i agregacji krwinek. Z funkcjami tymi kontrastują […]
Eliminacja zwierząt ze względu na stan chorobowy – przekonaj się, czy musi być dokonywana po potwierdzeniu przez lekarza weterynarii
Ważne Zgodnie z Kelw w uzasadnionych przypadkach lekarz weterynarii może rozważyć możliwość humanitarnego uśmiercenia zwierzęcia. Kto może uczestniczyć w eutanazji zwierzęcia w zlz W przypadku decyzji o eutanazji zwierzęcia w zlz właściciel będzie najczęściej poproszony o pozostanie w poczekalni lub opuści zlz po uzyskaniu decyzji, że zwierzę jest przewidziane do eutanazji. W eutanazji będzie uczestniczył […]
„Relacje, które zbudowałam zarówno z partnerami zewnętrznymi, jak i z innymi członkami IVSA są nieocenionym wsparciem, pomagającym w realizacji ambitnych celów” – wywiad z Liwią Arbatowską, Prezydent IVSA Poland
Liwia Arbatowska – studentka 4 roku weterynarii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Prezydent IVSA Lublin oraz IVSA Poland w latach 2023-2025. Poza działalnością w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Studentów Weterynarii, pełni funkcję koordynatorki ds. kół naukowych w Radzie Uczelnianej Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Przyrdoniczego w Lublinie oraz radnej w Radzie Studentów Lublina. Członkini Polskiego Stowarzyszenia […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]