Jelitowa postać parwowirozy psów – praktyczne podejście do diagnostyki i leczenia
Parwowiroza psów jest notowana w Polsce od wczesnych lat osiemdziesiątych XX wieku. Występowanie przypadków tej choroby udało się opanować dzięki powszechnie stosowanym szczepieniom oraz zwiększeniu świadomości właścicieli psów w zakresie chorób zakaźnych tych zwierząt. Wciąż jednak parwowiroza jest uznawana za jedno z najpoważniejszych zagrożeń, szczególnie dla szczeniąt poniżej szóstego miesiąca życia, gdyż to one są najbardziej narażone na wystąpienie tej choroby oraz śmierć w jej przebiegu.
Obecnie najczęściej jest notowana postać jelitowa, dlatego dalsza część niniejszego artykułu będzie dotyczyła tejże postaci. Jednakże możliwe jest również wystąpienie postaci sercowej, objawiającej się jako nagłe zgony szczeniąt do 8. tygodnia życia – obecnie notowana bardzo rzadko. Czynnikiem zakaźnym odpowiedzialnym za wystąpienie parwowirozy jest psi parwowirus typu drugiego (CPV-2 – ang. canine parvovirus type 2). Wirus nieposiadający lipidowej otoczki, którego materiał genetyczny stanowi jednoniciowe DNA. Występuje on w trzech wariantach: CPV-2a, CPV-2b, CPV-2c. Wykazuje szczególny tropizm do komórek, które ulegają intensywnym podziałom mitotycznym.
Czynnikami mającymi wpływ na wystąpienie choroby są: stres, zarażenia pasożytami, złe warunki higieniczne, w których przebywają psy, zbyt duże zagęszczenie zwierząt.
Przede wszystkim jednak kluczowym czynnikiem jest brak szczepień ochronnych (1, 2).
Patogeneza
Źródłem zakażenia są w głównej mierze psy chore, ale także zakażone bezobjawowo, których odchody, wymiociny, mocz oraz ślina zawierają aktywne wiriony. Do zakażenia może dojść drogą bezpośrednią, ale także pośrednią z uwagi na ogromne ilości wirionów wydalanych z kałem oraz niezwykłą oporność CPV-2 na warunki środowiskowe. Parwowirus jest oporny na wielokrotne zamrażanie i rozmrażanie, a w wysuszonym kale, w temp. 4°C nie traci właściwości chorobotwórczych przez ponad rok. W organizmie zakażonego zwierzęcia wirus ma zdolność do przechodzenia przez ba...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2852 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
W ostatnich dekadach hodowla bydła mlecznego przeszła znaczącą transformację. Dzięki zaawansowanej selekcji genetycznej i udoskonalonym praktykom żywieniowym wydajność mleczna krów imponująco wzrosła. Jednak ten postęp nie jest pozbawiony wyzwań, wysokowydajne krowy okazały się bardziej podatne na różnorodne schorzenia metaboliczne i reprodukcyjne. W tym kontekście mykotoksyny zyskały na znaczeniu jako istotny, choć wciąż nie w pełni […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Streszczenie Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu. Ponadto po odsadzeniu następuje zmiana żywienia prosiąt. Różne rodzaje składników odżywczych, tj. włókno, węglowodany i białko, są fermentowane w jelicie przez różne mikroorganizmy. Zmiany w […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Streszczenie Stan jamy ustnej u koni geriatrycznych często stanowi ogromne wyzwanie dla lekarzy weterynarii. Problemy z zębami w tej grupie wiekowej często wiążą się z dużą bolesnością, dlatego najważniejszym zadaniem lekarzy weterynarii jest umiejętność rozpoznania i postępowania terapeutycznego. Abstract Oral cavity condition in geriatric horses frequently presents a great challenge for veterinarians. As dental issues […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
W trakcie praktyki świadczonej w terenie wskazane jest zabezpieczenie lekarza weterynarii na nieprzewidziane sytuacje, w tym związane z zagrożeniem życia i zdrowia zwierząt. Pomocne w tej kwestii będzie prowadzenie odpowiedniej dokumentacji, odbieranie zgód od właścicieli zwierząt na przeprowadzenie zabiegów, operacji czy innych czynności. W artykule przedstawiam, jakie inne zabezpieczenia stosować na wypadek stanów zagrożenia życia […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Po raz kolejny odbył się Światowy Kongres Bujatryczny. Tym razem jego 32. edycja miała miejsce w tropikalnym Cancun w Meksyku. Ta cykliczna impreza miała swoją premierę w 1960 roku w Hanowerze i co 2 lata (z jedynym wyjątkiem podczas trwania pandemii COVID-19) gromadzi w jednym miejscu bujatrów z całego świata. Podczas tegorocznej edycji do miasta […]