Badanie seroepidemiologiczne w kierunku erlichiozy monocytarnej

Badanie seroepidemiologiczne w kierunku erlichiozy monocytarnej psów

Omówienie

Dotychczasowe obserwacje kliniczne i dane literaturowe nie potwierdzały, by Polska była terenem endemicznego występowania E. canis. Można się wręcz pokusić o stwierdzenie, że erlichioza monocytarna u psów jest w naszym kraju stwierdzana sporadycznie. Wynika to przede wszystkim z braku endemicznego utrzymywania się głównego wektora riketsji, jakim jest Rhipicephalus sanguineus. Jednak wykazanie obecności przeciwciał dla E. canis w surowicy 8,1-9,5% badanych psów, u których stwierdzano objawy mogące nasuwać podejrzenie erlichizozy, które miały kontakt z kleszczami, wskazuje, że nie tylko ten gatunek pajęczaków może być zaangażowany w transmisję choroby. Potwierdzają to doniesienia Wielinga i wsp. (4), którzy wykazali obecność DNA tego gatunku riketsji w organizmie holenderskich kleszczy I. ricinus, gatunku powszechnie stwierdzanego na terenie Polski i powszechnie atakującego zwierzęta towarzyszące i ludzi.Pojawia się więc pytanie, dlaczego erlichioza monocytarna u psów notowana jest w naszym kraju tak rzadko?Odpowiedzi na to pytanie jest kilka. Po pierwsze, nawet jeżeli choroba przenoszona jest przez rodzime kleszcze I. ricinus, to intensywność inwazji w populacji tych ektopasozytów jest niewielka (w badaniach holenderskich wynosiła zaledwie 0,19%). Po drugie, drobnoustroje Ehrlichia wykazują dość dużą wrażliwość na niektóre chemioterapeutyki, które w sytuacji, gdy zostaną zastosowane u osobników z nierozpoznaną CME, mogą skutecznie zwalczyć infekcję. Antybiotykiem z wyboru stosowanym w terapii erlichiozy monocytarnej jest doksycyklina. Może być ona podawana doustnie lub dożylnie. Zalecana dawka leku dla psów wynosi 10 mg/kg m.c., 1x dz. U osobników z ostrą formą infekcji poprawa stanu zdrowia obserwowana jest w większości przypadków już 24 godziny od rozpoczęcia leczenia. Z innych leków wykorzystywanych w terapii erlichiozy monocytarnej należy wymienić: dipropionian imidokarbu, enrofloksacynę oraz chloramfenikol (13-16).

I wreszcie po trzecie, s...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy