Badania w kierunku inwazji Babesia gibsoni u psów w Polsce

Babeszjoza psów jest transmisyjną chorobą przenoszoną przez kleszcze. Jej czynnikiem etiologicznym są wewnątrzerytrocytarne pierwotniaki należące do rodzaju Babesia, rodziny Babesidae, rzędu Piroplasmida, typu Apicomplexa (1). Na podstawie morfologii komórki wyróżnia się dwie grupy tych pasożytów patogennych dla psów: większe o wielkości około 3-5 μm określane mianem B. canis oraz mniejsze o wymiarach 1-3 μm – B. gibsoni (2). Analiza genów 18S RNA, Bc28, 5,8S, hsp70 czy cytochromu B wykazała, że w rzeczywistości czynnikiem etiologicznym babeszjozy psów są liczne gatunki Babesia.

W obrębie małych piroplazm wykazano następujące gatunki: Babesia conradae, Babesia microti-like określaną także jako Theileria annae czy „izolat hiszpański” oraz Theileria spp. (3, 4, 5). Z kolei w obrębie dużych piroplazm wyróżnia się trzy gatunki, początkowo uznawane za podgatunki B. canis: B. rossi, B. canis i B. vogeli, oraz stosunkowo niedawno wykryte u psów w USA nienazwane jeszcze duże Babesia (6-9). Wszystkie one charakteryzują się identyczną morfologią komórki, jednak ich geograficzny zasięg występowania, struktura genetyczna i zjadliwość są różne. Pierwotniaki te przenoszone są także przez różne gatunki kleszczy (9-11).

Dotychczas u psów w Polsce stwierdzono występowanie przede wszystkim Babesia canis (12-16). W 2018 roku Adaszek i wsp. (17) opisali pierwszy i jak na razie jedyny przypadek kliniczny inwazji Babesia gibsoni u psa w naszym kraju. Z kolei Teodorowski i wsp. (18) w 2020 roku przebadali 216 próbek krwi od psów z podejrzeniem chorób odkleszczowych, spośród których w trzech wykazali obecność DNA Babesia gibsoni. Wskazuje to na pojawianie się inwazji B. gibsoni w populacji polskich psów, których problem z pewnością w najbliższych latach będzie narastać.

Celem badań prezentowanych w artykule było przeprowadzenie monitoringu serologicznego psów z różnych rejonów Polski w kierunku zarażeń Babesia gibsoni.

Obserwacje własne i przegląd piśmiennictwa

Badania ...