Zatrucie metaldehydem u psów

Toksykokinetyka

Metaldehyd jest słabo rozpuszczalny w wodzie i nierozpuszczalny w tłuszczach (21). Po połknięciu w kwaśnym środowisku żołądka ulega hydrolizie do aldehydu octowego i prawdopodobnie innych toksycznych produktów (2). Zarówno metaldehyd, jak i produkty jego rozpadu łatwo ulegają wchłonięciu w przewodzie pokarmowym (2, 10, 16). W fizjologicznym pH żołądka psa proces wchłaniania metaldehydu zdaje się przeważać nad jego hydrolizą (16). Maksymalne stężenie tego związku we krwi i tkankach występuje w ciągu 1-3 godzin po spożyciu (10). Metabolizm metaldehydu po wchłonięciu do krwi jest mało poznany, ale najprawdopodobniej przebiega intensywnie (16, 17); w moczu psów, którym podano ksenobiotyk, wykryto poniżej 1% podanej dawki (3), natomiast w kale i moczu myszy poddanych podobnemu badaniu wydalanie metaldehydu w niezmienionej formie oceniono na 8% (16). Postuluje się rolę cytochromu P-450 w metabolizmie metaldehydu, jako że stwierdzono ochronną rolę jego induktorów w zatruciu tym związkiem (22). Brak danych w piśmiennictwie na temat okresu półtrwania metaldehydu u zwierząt; na podstawie przypadku zatrucia tym ksenobiotykiem u człowieka okres półtrwania został obliczony na 27 godzin (16).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników, którzy są lekarzami weterynarii
lub posiadają wykupioną subskrypcję.

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas