Zatrucie metaldehydem u psów

Streszczenie

Zatrucia środkami ślimakobójczymi zawierającymi metaldehyd mogą zdarzać się relatywnie często u psów od wiosny do późnej jesieni. Metaldehyd jest trucizną układu nerwowego, a zatrucia wywołane jego spożyciem często przebiegają ostro i są stanem bezpośrednio zagrażającym życiu zwierzęcia. Właściwe rozpoznanie i szybko podjęte leczenie w znaczący sposób zwiększają szanse przeżycia u zatrutego psa.

Słowa kluczowe

metaldehyd, zatrucia psów, zatrucia moluskocydami

Abstract

Poisonings with slug bait or snail repellents containing metaldehyde may occur relatively frequently in dogs from spring to late autumn. Metaldehyde is a neurotoxin which may cause acute, life-threatening conditions when ingested. Proper diagnosis and rapid treatment significantly increase survival rate among poisoned dogs.

Keywords

metaldehyde, poisonings in dogs, moluscicide poisonings

Metaldehyd, cykliczny tetramer aldehydu octowego (ryc. 1), jest składnikiem wielu preparatów ślimakobójczych (moluskocydów) oraz niektórych paliw stałych (tzw. suchy spirytus lub paliwo turystyczne) (2, 10, 16). Jako pestycyd może występować w formie płynu, spreju lub proszku. W Polsce najczęściej stosowany jest w postaci granulowanej przynęty na ślimaki przeznaczonej do wysypywania w ogrodach, parkach i na uprawach. Preparaty dostępne w kraju to m.in. Ślimax®, Ślimakol®, Glanzit®, Anty-Ślimak®. Produkty te zawierają od 4% do 6% metaldehydu, w innych krajach dostępne są również preparaty zawierające do 50% (10, 16). Granulaty zawierające metaldehyd najczęściej są barwione na zielono lub niebiesko (6). Dawniej często dodawane były do nich otręby, kukurydza lub inne dodatki odżywcze mające na celu podniesienie atrakcyjności przynęty dla ślimaków. Tak przygotowane preparaty były również atrakcyjne dla psów, co wyraźnie zwiększało ryzyko zatrucia metaldehydem u tych zwierząt (10, 16, 17, 25). Obecnie stosowane formuły zakładają zmniejszenie atrakcyjności dla psów, np. poprzez dodawa...